Οι μέρες που διάγουμε περικλείονται από την αύρα της ιστορικότητας. Όχι απαραίτητα για καλό λόγο, ελέω πανδημίας και της διαχρονικής τουρκικής προκλητικότητας. Η αλληλουχία γεγονότων εδώ και μια διετία, με τις μεταναστευτικές ροές στο Αιγαίο αρχικά, κατόπιν τα γεγονότα στον Έβρο, τις βόλτες του «Όρουτς Ρέις» εντός ελληνικής υφαλοκρηπίδας, τη μετατροπή της Αγίας Σοφίας σε τζαμί και σήμερα τους εορτασμούς των Τούρκων για τη μαύρη επέτειο του «Αττίλα» και τις δηλώσεις περί ανοίγματος των Βαρωσίων, διατηρούν στα όρια της αστοχίας το χρόνια τεταμένο σχοινί στις σχέσεις Ελλάδας-Τουρκίας. Ένα σχοινί που έσπασε το 1974 και εν συνεχεία επισκευάστηκε φτωχά άρον άρον, με συνέπειες που είναι διάσπαρτα ορατές ακόμα σήμερα.
Στις 20 Ιουλίου του 1974 συντάχθηκε μια από τις πιο μαύρες σελίδες της ελληνικής Ιστορίας. Η «Επιχείρηση: Αττίλας», όπως ονόμασαν οι Τούρκοι την εισβολή τους στην Κύπρο, διχοτόμησε τη Μεγαλόνησο, χώρισε οικογένειες, κόστισε εκατοντάδες ζωές και προκάλεσε τετελεσμένο που, 47 ολόκληρα χρόνια μετά, αναμένει επίλυση. Ο «Αττίλας» και η μετέπειτα παρέμβαση του Ο.Η.Ε. δημιούργησαν τη λεγόμενη Νεκρή Ζώνη, στα νότια της Αμμοχώστου. Η γνωστή μας Πράσινη Γραμμή (εκ του πράσινου μαρκαδόρου που χρησιμοποίησε ο Άγγλος στρατηγός Γιάνγκ, διοικητής του νησιού το 1963, όταν την πρωτοχάραξε στον χάρτη). Επισήμως τιτλοφορείται «Παρεμβαλλόμενη γραμμή του Ο.Η.Ε. στην Κύπρο». Από το ’74 και μετά γιγαντώθηκε σε μέγεθος, φτάνοντας τα 300 χλμ. σε μήκος και κόβοντας στη μέση την Κύπρο, χωρίζοντας το νότιο (Δημοκρατία της Κύπρου) από το βόρειο τμήμα (Ψευδοκράτος) της χώρας.
Ο χαρακτηρισμός «Νεκρή» τα λέει όλα. Αυθωρεί της ανακηρύξεως, οτιδήποτε ήταν εντός αυτής εγκλωβίστηκε. Τίποτα δεν μπαίνει, τίποτα δεν βγαίνει, πέρα από μέλη του Ο.Η.Ε. και ελάχιστα φωτογραφικά/τηλεοπτικά συνεργεία, κατόπιν ειδικής άδειας. Αν η κατάσταση σας θυμίζει Τσέρνομπιλ, έχετε απόλυτο δίκιο. Τα αυτοκίνητα που παραμένουν κολλημένα στο 1974, είναι η χειροπιαστή και διατηρητέα απόδειξη του καταραμένου εκείνου Σαββάτου. Έχουμε δει την αντιπροσωπεία-φάντασμα της Toyota στα Βαρώσια, όπου μοντέλα με τα αυτοκόλλητα πάνω περιμένουν αγοραστή στην αιωνιότητα (ή μέχρι, και άμα ποτέ, βρεθεί λύση στο Κυπριακό). Το ίδιο ισχύει για εκατοντάδες οχήματα σε δρόμους, γκαράζ, πυλωτές και οικόπεδα της Νεκρής Ζώνης.
Ford Escort και Cortina, Fiat 127, Toyota Celica και Corona, Citroen DS, Jaguar XJ6 και Sovereign, VW Beetle, Vauxhall Viva, ακόμα και Vespa είναι μερικά από τα οχήματα που ο «Αττίλας» καταδίκασε σε εγκατάλειψη, παγωμένα στην ίδια στιγμή επί σχεδόν 50 χρόνια.
