Πάνε 15 χρόνια από την τελευταία φορά που τα άγρια έκκεντρα του VVTL-i, άλλαξαν το προφίλ του 2ZZ-GE και έστειλαν 192 ίππους από τις 7.800 σ.α.λ., στους εμπρός τροχούς της Celica T-Sport. Ταυτόχρονα, ήταν η τελευταία φορά που είδαμε το θρυλικό όνομα στην γκάμα της Toyota.
Οι Ιάπωνες έκτοτε, πέρασαν από πολλά στάδια. Επένδυσαν στο οικολογικό προφίλ, εξαφανίζοντας τα σπορ μοντέλα από τους καταλόγους, στη συνέχεια διαπίστωσαν ότι ο κόσμος ζητάει ενθουσιώδη αυτοκίνητα και δημιούργησαν το GT86, κατόπιν το Yaris GRMN, ακολούθησε η επιστροφή της Supra και πλέον το πνεύμα της GT-Four έχει αναβιώσει για τα καλά, μέσω του GR Yaris. Κανονική Celica, ωστόσο, δεν έχουμε ματαδεί. Το πατεντάρισμα του ονόματος από την Toyota δημιουργεί ελπίδες, αλλά σίγουρο δεν είναι τίποτα.
Η 7η και τελευταία γενιά του ιαπωνικού κουπέ, που παρουσιάστηκε το 1999, ήταν και η πιο ρηξικέλευθη εμφανισιακά. Οι διπλοί προβολείς εμπρός και τα μακρόστενα φανάρια της ST205, έδωσαν τη θέση τους σε αιχμηρά κάθετα και μικρά στις άκρες του αμαξώματος αντίστοιχα, με το πίσω μέρος γενικά να μην παρουσιάζει καμιά ομοιότητα με την παράδοση της Celica. Η εμφάνιση ακολουθούσε τις επιταγές του Project Genesis, μιας τεχνοτροπίας της Toyota που αποσκοπούσε στη δημιουργία μοντέλων αρεστά στο νεανικό κοινό, ιδιαίτερα στο κοινό της Βορείου Αμερικής. Παρά το κουπέ αμάξωμα, ο χώρος αποσκευών έφτανε τα 365 λίτρα, ενώ το -σχετικά διακοσμητικό- πίσω κάθισμα μπορούσε να αναδιπλωθεί, αυξάνοντας περαιτέρω την χωρητικότητα και την πρακτικότητα του αυτοκινήτου.
Κάτω από το καπό αρχικά τοποθετήθηκε ο 1ZZ-FE, ένα μοτέρ 1.8 λίτρων και 143 ίππων στις 6.400 σ.α.λ., μαζί με 170 Nm ροπής στις 4.200 σ.α.λ. Το 6άρι χειροκίνητο κιβώτιο, σε συνδυασμό με το χαμηλό βάρος των 1.100 κιλών εξασφάλιζαν καλές επιδόσεις, της τάξης των 8,7 δλ. για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα και των 205 χλμ./ώρα τελικής ταχύτητας. Ωστόσο, ο κόσμος ήθελε κάτι πιο δυνατό. Και οι Ιάπωνες -τότε- δεν χαλούσαν χατήρια.
Το 2002 ήρθε η «δαιμονισμένη» T-Sport. Ο προαναφερθείς 2ZZ-GE, εκτός των 192 ίππων στις 7.800 σ.α.λ., είχε 180 Nm στις 6.800 σ.α.λ και κόφτη στις 8.200 σ.α.λ. Αυτό ακριβώς το «παράθυρο» των 1.600 σ.α.λ. όριζε την ύπαρξη της κορυφαίας Celica. Ο οδηγός έπρεπε να «μαστιγώνει» το μοτέρ και να ανακατεύει τον εξαιρετικό επιλογέα του κιβωτίου, ούτως ώστε να κινηθεί στους ρυθμούς που προϋπέθεταν οι προδιαγραφές του αυτοκινήτου. Τα 100 χλμ./ώρα από στάση έρχονταν σε 7,6 δλ. και η τελική άγγιζε τα 225 χλμ./ώρα. Οι μόνες αλλαγές σε σχέση με την απλή, εντοπίζονταν στην αεροτομή, τα κόκκινα γράμματα της Toyota και στο εσωτερικό ο ίδιου χρώματος φωτισμός στο καντράν. Όσο «λυσσάρα» ήταν οδηγικά, δηλαδή, τόσο διακριτική ήταν εμφανισιακά.
Το facelift της επόμενης χρονιάς έφερε νέα κρύσταλλα στα φωτιστικά σώματα, τον χαρακτηριστικό αεραγωγό στο κάτω μέρος του καπό και την αύξηση του πέλματος των ελαστικών σε 205, από 195 (205/50/16 οι τροχοί της φρεσκαρισμένης, 195/55/16 αυτοί της αρχικής). Εν τέλει, το 2006 η παραγωγή σταμάτησε και το όνομα «Celica» πήρε τη θέση του στο συνταξιοδοτικό της Ιστορίας. Λίγοι γνωρίζουν, ωστόσο, πως η Toyota έφτασε ένα βήμα πριν την επαναφορά της. Και μάλιστα στην αρχέγονη, πισωκίνητη μορφή της.
Στις αρχές της προηγούμενης δεκαετίας, το Αΐτσι παρουσίασε το FT-86 Concept. Ένα δυναμικό, πισωκίνητο κουπέ, που έμελλε να γίνει γνωστό ως GT86/Subaru BRZ. Στην αρχή, η Toyota είχε πρόθεση να βαφτίσει το μοντέλο της «Celica». Ευθύς εξαρχής, όμως, δημιουργείτο ένα τεράστιο εμπορικό ζήτημα. Εκείνη την εποχή, υπήρχε η νεανική μάρκα Scion στις Η.Π.Α. που ήθελε μπουστάρισμα. Το μοντέλο κυκλοφόρησε ως FR-S. Φυσικά είχε λόγο και η Subaru, η οποία ήταν υπεύθυνη για την εξέλιξη του μοτέρ, τη μετάδοση και του στησίματος. Και εγένετο BRZ.
Οι Ιάπωνες ήθελαν να εκκινήσουν τα 3 μοντέλα από την ίδια αφετηρία στις συνειδήσεις των αγοραστών. Η Toyota διατηρούσε ένα μικρό προβάδισμα, ελέω σύνδεσης με το Corolla AE86, αλλά δεν δημιουργούσε προβλήματα στη Subaru. Καταλαβαίνει κανείς τι θα γινόταν, αν αντί για GT86 εμφανιζόταν μια πισωκίνητη Toyota Celica: «κανιβαλισμός» των άλλων δύο δίχως αύριο, και ειδικά του BRZ. Κάπως έτσι, το όνειρο για επιστροφή της δεν υλοποιήθηκε και έχει μείνει απωθημένο σε όλους τους petrolhead.
Απολαύστε τη στην «Πράσινη Κόλαση»
