Τα πολλά χιλιόμετρα σε ένα αυτοκίνητο προϊδεάζουν αρνητικά για την κατάσταση του κινητήρα, αποτελώντας παράλληλα αποτρεπτικό παράγοντα στην αγορά μεταχειρισμένου. Εκτός από το πόσα χλμ. έχει κάνει, όμως, περισσότερη σημασία έχει το πώς τα έχει κάνει. Ένα οικογενειακό μοντέλο με 300.000 χλμ., εκ των οποίων τα περισσότερα σε εθνική και επαρχία, εγκυμονεί σαφώς λιγότερους κινδύνους από ένα hot hatch 100.000, που δουλεύει συνέχεια στον κόφτη. Τι γίνεται όταν οι δυο αυτοί τρόποι μεταχείρισης συνδυάζονται;
Ο κινητήρας που θα δούμε, ανήκει σε ένα Lexus IS F. Την ιαπωνική απάντηση στην BMW M3 E92, που παρουσιάστηκε το 2007 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2014, προλαβαίνοντας και τη μετάβαση της Βαυαρής στην υπερτροφοδότηση. Πιστό στην ατμόσφαιρα, με 421 ίππους στις 6.600 σ.α.λ. και 503 Nm στις 5.200 σ.α.λ. από τον 5λιτρο V8, το IS F επιτάχυνε στα 100 χλμ./ώρα από στάση σε 4,2 δλ. και έφτανε μέχρι τα 274 χλμ./ώρα. Ως γνήσιο τέκνο Lexus, και κατ’ επέκταση Toyota, οι αναφορές αξιοπιστίας είναι άριστες. Ακόμα και σε αυτοκίνητα που έχουν βεβαρημένο ιστορικό.
Το συγκεκριμένο, για παράδειγμα, είναι βελτιωμένο στα 450 άλογα. Νέες πολλαπλές εισαγωγής/εξαγωγής και εγκέφαλος, έχουν ανεβάσει την απόδοση κατά 30 ίππους. Μαζί με τις υπόλοιπες μετατροπές σε ανάρτηση και τροχούς, φαίνεται πως το αυτοκίνητο δεν περνάει τις μέρες κλεισμένο σε γκαράζ. Όπως δηλώνει ο ιδιοκτήτης του, από τις 354.000 χλμ. που έχει διανύσει, περισσότερες από τις τελευταίες 72.000 αφορούν οδήγηση σε πίστα και αγωνιστικές δραστηριότητες. Με λίγα λόγια, ο 2UR-GSE την ιδρώνει τη φανέλα. Βγάζει «τραυματισμούς»; Το μοναδικό πρόβλημα εντοπίζεται σε μια μικρή διαρροή στο καπάκι των βαλβίδων. Η αφαίρεσή του για συντήρηση φανερώνει ένα πεντακάθαρο μοτέρ, που -σύμφωνα με τον κάτοχο του IS F- δεν έχει βγάλει το παραμικρό. Τονίζει, ωστόσο, πως συντηρείται σχολαστικά και μόνο με αυθεντικά -και πανάκριβα- ανταλλακτικά.
