To 19 υπήρξε ένα από τα πιο επιτυχημένα και μακρόβια μοντέλα της Renault. Δεν είναι τυχαίο πως παρουσιάστηκε το 1988 και έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 2000 στην Τουρκία και το 2001 στην Αργεντινή (μέχρι το 1996 στις υπόλοιπες αγορές), σημειώνοντας αξιόμαχες πωλήσεις απέναντι σε πολύ πιο καινούργια μοντέλα, συμπεριλαμβανομένου του ομόσταβλου Megane 1ης γενιάς.
Δείτε ακόμα: Η ιστορική πρωτιά της Alfa Romeo 33
Όπως καθόλου τυχαία δεν κέρδισε τον τίτλο του «Αυτοκινήτου της Χρονιάς» σε Ισπανία, Γερμανία, Ιρλανδία και Αργεντινή (το 1989 στις δυο πρώτες, το 1990 και 1993 στις δυο επόμενες). Το λανσάρισμα του 19 ήταν καίριας σημασίας για τους Γάλλους, καθώς αφενός ήρθε να αντικαταστήσει δυο μοντέλα (9 και 11), αφετέρου συμμετείχε σε μια κατηγορία που γινόταν «της τρελής»: ενδεικτικά αναφέρουμε ως αντιπάλους τα Ford Escort, Honda Civic, Toyota Corolla, Opel Kadett και VW Golf. Η Renault επιστράτευσε τον Giorgetto Giugaro για την σχεδίαση του αμαξώματος, προσφέροντας μια ευρύτατη γκάμα κινητήρων που αρχικά έφτανε τα 9 σύνολα: 8 βενζίνης και 1 ντίζελ. Στη συντριπτική τους πλειοψηφία τα 19άρια κυκλοφόρησαν με τον 1.400άρη Energy, που απέδιδε 75-80 ίππους.
Ένα από τα ζητήματα που πονοκεφάλιαζε την ομάδα εξέλιξης, ήταν η ονομασία. Μέχρι τότε τα Renault συνοδεύονταν από αριθμό, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων (βλέπε Fuego και Espace). Καθότι το νέο μικρομεσαίο αντικαθιστούσε δυο μοντέλα, μια από τις αρχικές σκέψεις ήταν να δοθεί το άθροισμα των δικών τους ονομάτων: 9+11=20. Όμως, υπήρχε το R21. Οι Γάλλοι φοβήθηκαν πως ένα R20 θα μπέρδευε το κοινό, εκλαμβάνοντάς το ως μικρότερη και πιο σύγχρονη εκδοχή του 21. Κάτι που μπορούσε να οδηγήσει σε διπλή ζημιά. Από την μία, ένα μοντέλο που από πλευράς αναγνωρισιμότητας δεν στεκόταν δίπλα στον φημισμένο ανταγωνισμό. Από την άλλη, η σύγχυση με το 21 που θα μπορούσε να κόψει πωλήσεις από το μεγαλύτερο μοντέλο.
Διαβάστε επίσης: Ποια καινοτομία είχε το Datsun Cherry του 1970;
Τελικώς, επιλέχθηκε το 19 ως οπτικός συνδυασμός των 9 και 11. Υπήρχε, δηλαδή, μια συνάφεια με υπάρχοντα μοντέλα, κάτι με το οποίο μπορούσαν να ταυτιστεί το αγοραστικό κοινό. Το 1989 παρουσιάστηκε η σεντάν έκδοση. Εκεί, προστέθηκε το όνομα «Chamade» δίπλα στο «19». Μια κίνηση που έγινε για να διαχωριστεί η τετράθυρη από τις χάτσμπακ εκδοχές, αλλά και για να προσδώσει κύρος (το λεγόμενο «σύνδρομο της κούρσας» δεν ήταν ελληνικό ίδιο). Αυτό το χαρακτηριστικό, μετέτρεψε το 19 σε πιονέρο της ονοματολογικής πολιτικής της Renault, εγκαινιάζοντας την αντικατάσταση των αριθμών με ονόματα! Μια τακτική που συνεχίστηκε με το Laguna, το 1993, και εγκαθιδρύθηκε με τον αντικαταστάτη του 19, το Megane, το 1995.
Διαβάστε επίσης: Renault Clio Williams: Το αξεπέραστο «φορμουλάκι»
Άξιο αναφοράς το γεγονός πως, σε κάποιες χώρες, το 16S (ή 16V) ήταν το μοναδικό 16βάλβιδο 19 που διατέθηκε. Ο 1.800άρης F7P, που αποτέλεσε την βάση για τον 2λιτρο F7R του Clio Williams, απέδιδε 137 ίππους στις 6.500 σ.α.λ. και 162 Nm στις 4.250 σ.α.λ. Σε συνδυασμό με το 5άρι χειροκίνητο κιβώτιο, επιτάχυνε το αυτοκίνητο στα 100 χλμ./ώρα από στάση σε 8,5 δλ. και μέχρι τα 215 χλμ./ώρα.
Δείτε ακόμα: Τι καινοτομία είχε το πρώτο Fiat Punto;
