Η ονοματοδοσία των αυτοκινήτων είναι αναπόσπαστο κομμάτι του marketing, αλλά και της ίδιας της ύπαρξης ενός μοντέλου. Τα σωστά «βαφτίσια» μπορούν να απογειώσουν την πορεία του, ή αντίθετα, μια λάθος λέξη να το χαντακώσει. Το Toyota GR 86 είναι ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Μικρότερες πωλήσεις του αναμενόμενου, που θα μπορούσαν να ήταν πολλαπλάσιες αν οι Ιάπωνες επέλεγαν να αναβιώσουν το ιστορικό όνομα «Celica». Παρόλα αυτά, κάτι τέτοιο θα καταδίκαζε το όμορο Subaru BRZ. Οπότε αναγκαστικά, αντί για νύξη με Celica, το fun to drive κουπέ συνδέθηκε με το Corolla AE86.
Η Ford επίσης «ψάχνεται» με τα ονόματα των μοντέλων της. Το Cortina έγινε Sierra και κατόπιν Mondeo, το Maverick Kuga, το Granada Scorpion και το Escort Focus. Στην τελευταία περίπτωση, χρειάστηκε μια εκ βάθρων αλλαγή φιλοσοφίας –σχεδιαστικής και κατασκευαστικής- για να αποσυρθεί ένα όνομα, που χαρακτήριζε το «Μπλε Οβάλ» στη μικρομεσαία κατηγορία για 30 ολόκληρα χρόνια. Κάτι που λίγο έλειψε να συμβεί, πολύ νωρίτερα.
Το λανσάρισμα της 3ης γενιάς Escort, το Σεπτέμβρη του 1980, σηματοδότησε ένα είδος επανάστασης για την πορεία του μοντέλου. Ριζικά ανανεωμένο σε σχέση με τον προκάτοχο, με σημαντικότερη αλλαγή την μεταφορά της κίνησης από τον πίσω, στον εμπρός άξονα. Το Escort MK3 σχεδιάστηκε εξαρχής σαν ένα ολοκληρωμένο οικογενειακό, με σκοπό να χτυπήσει στα ίσια τα VW Golf και Honda Civic. Καμία σχέση σχεδιαστικά, νέοι κινητήρες και κιβώτια, πολύ πλουσιότερος εξοπλισμός, ανεξάρτητη ανάρτηση εμπρός-πίσω (φύλλα σούστας πίσω το Escort MK2) και μελετημένο αεροδυναμικά, με τον χαμηλότερο συντελεστή οπισθέλκουσας της κατηγορίας (Cd 0,37), το νέο Ford ήταν κυριολεκτικά άλλο αυτοκίνητο σε σχέση με αυτό που αντικαθιστούσε.
Για το λόγο αυτό, ορισμένοι ιθύνοντες της εταιρίας πρότειναν την αλλαγή του ονόματος. Ο επικρατέστερος υποψήφιος ήταν έτοιμος, με τη μορφή της κωδικής ονομασίας κατά τη διάρκεια της εξέλιξης: Erika. Η ιδέα άρχισε να κυκλοφορεί στους διαδρόμους, το «Erika» ακουγόταν ολοένα και περισσότερο, φτάνοντας τελικά μέχρι τα υψηλά κλιμάκια της Ford Ευρώπης. Άρεσε σε άπαντες, με τα «μεγάλα κεφάλια» να δίνουν την έγκριση για τη μετονομασία. Η αλλαγή έφτασε σε τόσο προχωρημένο στάδιο, ώστε παραγγέλθηκαν ακόμα και σήματα, που προβάρονταν πάνω σε αυτοκίνητα προ-παραγωγής. Κάπου εκεί, ήρθαν δυο ενστάσεις: μία από Αγγλία και μία από Γερμανία.
Η αγορά της Μεγάλης Βρετανίας ήταν η πιο πετυχημένη για το Escort, αλλά και τη Ford Ευρώπης γενικότερα. Έρευνες που διεξήχθησαν, έδειξαν πως το καταναλωτικό κοινό δεν ήταν έτοιμο για μια τόσο θεμελιώδη αλλαγή. Το Escort ήταν το πιο δημοφιλές αυτοκίνητο της χώρας, οπότε η αντικατάστασή του από ένα παντελώς άγνωστο μοντέλο ενδεχομένως να αποξένωνε τους υποψήφιους αγοραστές. Ωστόσο, το μεγαλύτερο πρόβλημα ήταν –κυριολεκτικά- ιστορικής φύσεως.
Το «Erika» ήταν μια εξαιρετικά διαδεδομένη και χιλιοτραγουδισμένη επωδός, που χρησιμοποιούσαν τα στρατεύματα της Γερμανίας κατά τη διάρκεια του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου. Κοινώς το όνομα που ήθελε η Ford για το best seller της, παρέπεμπε σε εμβατήριο των Ναζί! Δεν χρειάζεται να αναλύσουμε το τι θα γινόταν με την εμπορική πορεία του αυτοκινήτου διεθνώς, όταν το νέο διαδίδονταν.
Με μια απλή αλλαγή ονόματος, η Ford ρίσκαρε σε δυο μέτωπα: αφενός τη δημοτικότητα στην πιο προσοδοφόρα της αγορά, αφετέρου απρόβλεπτες κοινωνικοπολιτικές αντιδράσεις και σύνδεση με την πιο αιματηρή περίοδο της Ιστορίας. Εν τέλει, πρυτάνευσε η λογική. Το MK3 έμεινε στην παραγωγή για 10 χρόνια, με μια ανανέωση το 1986, και το όνομα Escort συνέχισε μέχρι το 1997, όταν η τεχνοτροπία New Edge Design μας σύστησε το Focus.
Τώρα μένει να δούμε τί επιφυλάσσει το μέλλον για το Escort, το οποίο κατοχυρώθηκε εκ νέου από τη Ford στην ευρωπαϊκή αγορά. Πέρα από αυτό, υπάρχει και το Mondeo. Θα αλλάξει και όνομα μαζί με αμάξωμα/κατηγορία; Ας είμαστε έτοιμοι για όλα, καθώς το «Μπλε Οβάλ» έχει πολλά ακόμα υπόψιν για αναβιώσεις θρυλικών ονομάτων.
