McLaren P1 και LaFerrari, μαζί με την Porsche 918 Spyder, πρωταγωνιστούσαν σε κόντρες για μια πενταετία (2013-2018) – μέχρι να εμφανιστεί η Bugatti Chiron, δηλαδή. Κάθε ένα από την «Αγία Τριάδα» των hypercars, με τα δικά του ορόσημα: η LaFerrari ήταν το πρώτο υβριδικό του Μαρανέλο, η P1 το ίδιο για το Γουόκινγκ και η 918 το πρώτο plug-in υβριδικό hypercar, στα χρονικά.
Τα χρόνια πέρασαν, η κατηγορία δυνάμωσε τόσο ώστε τα 1.500 άλογα της Chiron δεν προκαλούν εντύπωση, η Ferrari παρουσίασε και αυτή PHEV hypercar, η Porsche έκανε την 911 Turbo ταχύτερη από την 918, όμως όποτε κάποια από τις τρεις -ιστορικές για την αυτοκίνηση- δημιουργίες κατεβαίνει σε dragster, όλοι στρέφουμε την προσοχή μας εκεί. Ιδίως όταν η αναμέτρηση γεμίζει καπνούς όχι από τα λάστιχα, αλλά λόγω μηχανικού προβλήματος. Η P1 ήταν αυτή που χάρισε αυτές τις, σπάνιες ομολογουμένως, εικόνες, κατά τη διάρκεια μονομαχίας με την εξ Ιταλίας αντίπαλο.
Τα δυο hypercars στήθηκαν στην ευθεία, όπως έχουν κάνει αμέτρητες φορές. Από τη μια ο ατμοσφαιρικός 6.3 V12 και η υβριδική συνεισφορά του KERS, από την άλλη ο επίσης υβριδικός αλλά twinturbo, V8 των 3.8 λίτρων. Αμφότερα πάνω από τους 900 ίππους και ακριβώς στα 900 Nm ροπής, με τη LaFerrari να διατηρεί ελαφρύ προβάδισμα έναντι της P1 (963 άλογα αντί 916). Προβάδισμα, ωστόσο, που δεν αποδείχτηκε στην πράξη, καθώς στην πρώτη κόντρα η McLaren πήρε τη νίκη. Ενδεχομένως να έκανε το ίδιο και στη ρεβάνς, αλλά δεν πρόλαβε. Τα αίτια εντοπίζονται μάλλον σε υπερθέρμανση του συμπλέκτη, λόγω των δυο απανωτών εκκινήσεων. Βλάβη που δεν θα έπρεπε να εμφανιστεί, αλλά δεν σπανίζει κιόλας σε τόσο δυνατά τετράτροχα που, συν τοις άλλοις, έχουν και launch control να δοκιμάζουν τις αντοχές της μετάδοσης.
