Όταν είχαν πρωτολανσαριστεί τα SsangYong στην Ευρώπη, μεγάλο μέρος των προωθητικών ενεργειών επικεντρώνονταν στα γερμανικά μοτέρ που έφεραν στο μηχανοστάσιο. «Powered by Mercedes-Benz» έγραφαν τα σηματάκια στο αμάξωμα, που λειτουργούσαν ως εμπορικά παράσημα για τα κορεατικά μοντέλα. Μερικά χρόνια πριν, ωστόσο, κάτι αντίστοιχο είχε κάνει η Mercedes, αλλά από την πλευρά του πελάτη.
Στα τέλη της δεκαετίας του 80 η Στουτγκάρδη εμφανιζόταν σφόδρα ενοχλημένη από την επιτυχία της BMW M5. Οι διοικούντες το «Αστέρι» ήθελαν μια κορυφαία έκδοση του μεσαίου τους μοντέλου, που θα έβαζε τους Βαυαρούς στη θέση τους, όμως αφενός αναγνώριζαν πως η W124 δεν είχε ιδιαίτερες σπορ περγαμηνές, αφετέρου γνώριζαν πως οι μηχανικοί ήταν απασχολημένοι με την εξέλιξη άλλων μοντέλων. Παρόλα αυτά, ήθελαν μια «βαρβάτη» W124. Την ίδια χρονική περίοδο, οι συνάδελφοί τους στο Τσουφενχάουζεν περνούσαν δύσκολες στιγμές.
Μακριά από τα ρεκόρ πωλήσεων και τα πρωτοφανή κέρδη που έμελλε να φέρει η Cayenne, 20 χρόνια αργότερα, η Porsche χαροπάλευε να αποφύγει το λουκέτο. Βασιζόμενη εν πολλοίς στα κεφάλαια της VW, η οποία επίσης δεν ήταν ο κολοσσός που ξέρουμε σήμερα, προσέφερε τις υπηρεσίες της σε όποιον ήθελε να εξελίξει ένα νέο μοντέλο. Όχι απαραίτητα σπορ. Χαρακτηριστικότατα παραδείγματα τα Seat Ibiza και Lada Samara. Η Mercedes, αντίθετα, λεφτά είχε. Αλλά όχι χρόνο, χώρο και εργατικό δυναμικό διαθέσιμο. Οπότε βρήκε μια λύση που εξυπηρετούσε αμφότερες τις πλευρές. Ανέθεσε εξ ολοκλήρου τη μετατροπή της W124 σε sport sedan στην Porsche, η οποία επίσης θα κατασκεύαζε το αυτοκίνητο. Οι μόνες προδιαγραφές που δόθηκαν από την Daimler, ανέφεραν απλά πως έπρεπε να χωράει ο 5λιτρος V8 των SL και SEL στο μηχανοστάσιο.
Οι μηχανικοί της Porsche ανασχεδίασαν το πλαίσιο και το αμάξωμα, προκειμένου να «κουμπώσει» ο θηριώδης κινητήρας, εξελίσσοντας παράλληλα την ανάρτηση, τη μετάδοση και την αεροδυναμική. Το τελικό αποτέλεσμα, ήταν η 500E. Μια W124 326 ίππων και 480 Nm, που επιτάχυνε στα πρώτα 100 χλμ./ώρα εντός 6,1 δλ. και έφτανε μέχρι τον κόφτη των 260 χλμ./ώρα. Χωρίς αυτόν και εν πολλοίς χάρις στο συντελεστή οπισθέλκουσας Cd 0,26, ξεπερνούσε με άνεση τα 275 χλμ./ώρα! Συγκριτικά, η M5 E34 απέδιδε 311 άλογα και 360 Nm από τον εξακύλινδρο εν σειρά 3.5 λτ., απαιτώντας 6,3 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και περιοριζόμενη ηλεκτρονικά στα 250 χλμ./ώρα. Κοντολογίς, η 500άρα της «έριχνε» σε κάθε τομέα!
Συμπεριλαμβανομένων της εμφάνισης και των δυναμικών χαρακτηριστικών, όπου η τεχνογνωσίας της Porsche έκανε «αίλουρο» το σεντάν των 1.710 κιλών. Μοναδικό ψεγάδι, το 4άρι αυτόματο κιβώτιο. Όχι ότι ένοιαξε το αγοραστικό κοινό. Ο αρχικός προγραμματισμός, έκανε λόγο για 10 αυτοκίνητα την ημέρα. Η ζήτηση ωστόσο αποδείχτηκε τέτοια, που οι τεχνικοί της Porsche αναγκάζονταν σε υπερωρίες προκειμένου η παραγωγική δυνατότητα να διπλασιαστεί! Τελικώς, από το 1991 μέχρι το 1994, η Porsche συναρμολόγησε πάνω από 10.470 (10.479 για την ακρίβεια) 500E.
