Η Toyota παρουσίασε την 2λιτρη Supra, με τις αντιδράσεις να μη διαφέρουν σε σχέση με την «ορθόδοξη» 3λιτρη. Η συγγένεια με την BMW βρίσκεται μονίμως στο στόχαστρο, όμως πόσοι γνωρίζουν πως οι Ιάπωνες είχαν δείξει το δρόμο στους Γερμανούς πάνω από 30 χρόνια πριν;
Δείτε ακόμα: Αυτή η Toyota Supra WRC μας γυρνάει στο Ακρόπολις
Σήμα κατατεθέν των Βαυαρών, ήταν και είναι οι εξακύλινδροι εν σειρά κινητήρες. Αυστηρά σε ατμοσφαιρική μορφή μέχρι την έλευση του downsizing, αποκλειστικά υπερτροφοδοτούμενοι από τούδε και μετά. Ένα τέτοιο μοτέρ συναντάμε κάτω από το καπό της «μεγάλης» Supra. Η 2λιτρη μπορεί να συμβιβάζεται με τον τετρακύλινδρο twin-scroll turbo, όμως 258 ίπποι και 400 Nm ροπής μόνο αμελητέα ποσότητα δεν θεωρούνται. Ειδικά όταν συνδυάζονται με 100 κιλά λιγότερα (1.410 στο σύνολο, από 1.520 της 3.0 λτ.), που την κάνουν «πιο ανάλαφρη και συμπαγή στον τρόπο που πατάει στο οδόστρωμα, ούσα παράλληλα πιο άμεση στις αντιδράσεις και με καλύτερη ισορροπία στην φόρτιση του σασί». Λόγια της ίδιας της Toyota, που δηλώνει πως η 2.0 λτ. πατάει καλύτερα από την κορυφαία έκδοση.
Δείτε ακόμα: H παλιά Toyota Supra κόντρα στην καινούργια! (+video)
Οι επιδόσεις είναι εξαιρετικές, με 5,2 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και ηλεκτρονικά περιοριζόμενη τελική 250 χλμ./ώρα. Στα χαρτιά, λοιπόν, η νέα 2λιτρη Supra έχει όλα τα φόντα ακόμα και να ξεπεράσει σε απήχηση την 3λιτρη. Τότε γιατί δεν συλλέγει αγάπη;
O προφανής λόγος, είναι το βαυαρικό pedigree. Ο χειροπιαστός, πως από πλευράς τεχνικών χαρακτηριστικών, ο χαρακτηρισμός «μικρή» έχει βάση. Εν πολλοίς, λόγω κινητήρα. Πιο καθημερινό σύνολο, που συναντάς ακόμα και σε MINI Cooper, με το Clubman JCW να αποδίδει 306 ίππους και 450 Nm – 48 άλογα και 50 Nm περισσότερα! Όχι ιδιαίτερα κολακευτικό για τη Supra, η οποία ξάφνου εξισώνεται με mainstream μοντέλα. Κατάσταση που επιδεινώνεται, όταν τη βάλεις στο ζύγι με την κατασκευή που διαδέχεται.
Δείτε ακόμα: Toyota Supra 1.050 ίππων με ελληνική υπογραφή! (+video)
Πίσω στο 1992, τα 2λιτρα σύνολα αποχώρησαν από το μηχανοστάσιο της A70 και δεν εμφανίστηκαν στην A80. Βέβαια, πέραν της Ιαπωνίας, δεν τα είδαμε ποτέ. Η Supra MK3 κυκλοφόρησε ως 2.0 λτ. μόνο στην εγχώρια αγορά, σε δυο εκδοχές. Η μία ήταν με τον 1G-GEU, έναν 6κύλινδρο εν σειρά ατμοσφαιρικό 1.998 κ.εκ. απόδοσης 158 ίππων και 175 Nm ροπής. Αυτή ήταν η πιο βασική A70 που μπορούσε να αγοράσει κανείς παγκοσμίως, με τα 100 χλμ./ώρα από στάση να απαιτούν 9,1 δλ. και την τελική ίσα να ξεπερνάει τα 200 χλμ./ώρα. Αλλά κανείς δεν την παρεξηγούσε. Η θέση της ήταν στη βάση της γκάμας. Στην κορυφή, ωστόσο, η ίδια εκδοχή σε λίγο διαφορετική εκτέλεση προκάλεσε σύγχυση, που οδήγησε σε «εμφύλιο».
Κανονικά, η 2.5 GT Twin Turbo ήταν ο κύρης του σπιτιού, με 280 ίππους και 363 Nm ροπής. Τα 5,1 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα και τα 266 χλμ./ώρα ήταν εντυπωσιακά νούμερα για την εποχή. Πώς θα μπορούσαν να επισκιαστούν άραγε; Με κάποια ισχυρότερη έκδοση ή ελαφρύτερη ίδιας απόδοσης, θα σκεφτείτε. Στο δεύτερο σκέλος πέφτετε μέσα, αλλά κατά το ήμισυ.
Διαβάστε επίσης: Όταν η Toyota Supra «έδερνε» τον ανταγωνισμό (+video)
Ο 1JZ-GTE της 2.5 GT εμφανίστηκε το 1991. Μέχρι τότε, το αφεντικό μεταξύ των Supra MK3 δεν ήταν ο 3λιτρος ατμοσφαιρικός, αλλά ένα από τα καλύτερα μοτέρ που έχει λανσάρει ποτέ αυτοκινητοβιομηχανία. Η 2.0 GT Twin Turbo έπαιρνε κίνηση από έναν διπλά υπερτροφοδοτούμενο, 24βάλβιδο, εξακύλινδρο εν σειρά κινητήρα 1.998 κ.εκ. Η απόδοση του 1G-GTE έφτανε τους 213 ίππους στις 6.200 σ.α.λ. και τα 275 Nm ροπής στις 3.800 σ.α.λ. Οι επιδόσεις στην ευθεία ήταν ταυτόσημες με την 3λιτρη των 230 ίππων, καταγράφοντας 6,4 δλ. για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα και 233 χλμ./ώρα τελικής. Στις στροφές όμως, παρουσιαζόταν πιο άμεση, ευέλικτη και εν τέλει ταχύτερη!
Δείτε ακόμα: Η τριπλή επίθεση της Toyota με τα νέα Yaris!
Αυτή η εξαίσια τετράτροχη παρουσία δεν πέρασε ποτέ τα εγχώρια σύνορα, καθώς διαχρονικά οι Ιάπωνες κρατάνε τις καλύτερες εκδόσεις για τους εαυτούς τους. Ευτυχώς, φρόντισαν να απαθανατίσουν στιγμές κυνηγιού με το Nissan Silvia S13, ώστε να τις απολαμβάνουμε σήμερα.
