H Ferrari είναι περήφανη για τις δημιουργίες της. Για άλλες περισσότερο, για άλλες λιγότερο, όμως κακή κουβέντα για εκπρόσωπο του «Cavallino Rampante» από άνθρωπο του Μαρανέλο, δεν πρόκειται να ακουστεί. Ακόμα και για αυτοκίνητα, που -κατά κοινή αίσθηση και αποδοχή- δεν έλαμψαν, όπως οι Mondial και 348. Το χειρότερο που μπορεί να ειπωθεί, είναι κάποια ατάκα του στυλ «θα μπορούσε να μας έχει βγει καλύτερο». Είναι δυνατόν, τότε, οι Ιταλοί όχι μόνο να μην θέλουν να ξέρουν ένα μοντέλο τους, αλλά αυτό να αφορά την αξεπέραστη F40;
Όχι απλά είναι, αλλά συνιστά μια από τις πιο ιδιαίτερες ιστορίες στο πέρας της αυτοκίνησης. Η F40 είναι κάτι παραπάνω από την καλύτερη Ferrari όλων των εποχών, όπως έχει ανακηρυχθεί από πλείστες όσες ψηφοφορίες ανά τον κόσμο. Αποτελεί το τελευταίο αυτοκίνητο που εξελίχθηκε υπό το άγρυπνο βλέμμα του ίδιου του Enzo Ferrari, την ύστατη μετενσάρκωση των ιδεωδών του «Γέρου». Ο οποίος ξεκίνησε να κατασκευάζει αυτοκίνητα δρόμου, το 1947, προκειμένου να χρηματοδοτεί τις αγωνιστικές δραστηριότητες της Scuderia. Όλως περιέργως, η F40 δεν σχεδιάστηκε με τους αγώνες κατά νου.
Δείτε ακόμα: Τελικές με Ferrari F40 (+video)
Μπορεί η τεχνολογία και τα τεχνικά της χαρακτηριστικά να παρέπεμπαν σε αγωνιστικό, ωστόσο ο λόγος ύπαρξής της ήταν απλά ότι η Ferrari ήθελε να κατασκευάσει το πιο απόλυτο αυτοκίνητο στα χρονικά της. Μεγάλο μέρος του αμαξώματος ήταν κατασκευασμένο από Kevlar, ανθρακονήματα και αλουμίνιο, με τις πρώτες 50 να διαθέτουν ανοιγόμενα τζαμάκια από Lexan εν είδει παραθύρων. Ο 2.9 V8 twinturbo απέδιδε 478 ίππους (484 για όσες ταξίδεψαν πέρα από τον Ατλαντικό) στις 7.000 σ.α.λ. και 477 Nm ροπής στις 4.000 σ.α.λ., εξασφαλίζοντας για πρώτη φορά σε αυτοκίνητο παραγωγής τελική ταχύτητα άνω των 319 χλμ./ώρα. Ωστόσο, όπως είπαμε, αγωνιστική δεν ήταν.
Η συνθήκη αυτή υλοποιήθηκε με την παρουσίαση της LM. Πολλοί έχοντες και κατέχοντες ήθελαν μια ακραία μορφή της F40, με την Ferrari να μη χαλάει χατίρια. Ανέθεσε στην Michelotto Automobili -υπεύθυνη για τις Ferrari 512 BB LM και 308 GTB Rally- την εξέλιξη της αγωνιστικής F40 και το 1989, το όνειρο των πλουσίων έγινε πραγματικότητα.
Η LM ήταν 154 κιλά ελαφρύτερη (1.100 συνολικά), έφερε αναβαθμίσεις στον κινητήρα και μεγαλύτερα τούρμπο, σλικ ελαστικά και ειδικά εξελιγμένο αεροδυναμικό πακέτο. Η απόδοση έφτανε τους 720 ίππους και, αναλόγως ρύθμισης της πίσω πτέρυγας, έστελνε την Ιταλίδα μέχρι τα 370 χλμ./ώρα τελικής! Μόλις 19 κατασκευάστηκαν, με τους πελάτες και αγωνιζόμενους να περιλαμβάνουν τον μετέπειτα πιλότο της Scuderia, Jean Alesi (στη φωτογραφία πάνω, από το ντεμπούτο του αυτοκινήτου στο πρωτάθλημα IMSA, που τερμάτισε τρίτος στη Laguna Seca). Ένας άλλος Jean, ωστόσο, φρόντισε ώστε η Ferrari να αναγνωρίζει σήμερα την ύπαρξη 18 F40 LM!
Διαβάστε επίσης: Η Ferrari σκέφτεται την αναβίωση της F40!
Ο Βέλγος δισεκατομμυριούχος Jean Blaton, έτρεχε σε αγώνες με Ferrari από τη δεκαετία του 60. Κατά συνέπεια, ήταν από τους καλύτερους πελάτες του Enzo. Όταν οι Ιταλοί πήραν την απόφαση για την εξέλιξη της F40 LM, ο Blaton ήταν από τους πρώτους που ενημερώθηκε – και φυσικά, την προπαρήγγειλε. Ως εκκεντρικός λεφτάς όμως, ήθελε κάτι ξεχωριστό. Μοναδικό. Κάτι που να παρέπεμπε στην 640 των Nigel Mansell και Gerhard Berger.
Απευθύνθηκε στη Michelotto, εκφράζοντας τις ανησυχίες και ανοίγοντας το απύθμενο πορτοφόλι του. Οι Ιταλοί αφαίρεσαν οροφή και παρμπρίζ, επανασχεδίασαν προσεκτικά το αμάξωμα, εξέλιξαν push rod ανάρτηση εμπρός και αφαίρεσαν κάθε περιορισμό από τα στόμια των τούρμπο, ανεβάζοντας περαιτέρω την απόδοση στους 760 ίππους. Το μονοθέσιο που βλέπετε, στην καλύτερη μορφή του 3.5 V12, έφτανε να αποδίδει 100 λιγότερους! Μέσα σε όλα, μετέφεραν στις εξατμίσεις στο πλάι, απλά γιατί άρεσε στον Βέλγο αυτή η διάταξη. Τέλος, προσέθεσαν τον όρο «Barchetta» στην ονομασία του αυτοκινήτου και δημιούργησαν τη μοναδική F40 LM Barchetta, που παράλληλα ήταν –και παραμένει μέχρι σήμερα- η ισχυρότερη F40 όλων (αγωνιστικών και μη)!
Δείτε ακόμα: Η Ferrari 488 Pista συναντά την F40 (+video)
Παρότι δεν υπήρχε ίντερνετ (όχι ευρέως διαδεδομένο τουλάχιστον) στα τέλη των 80’s, τα νέα δεν άργησαν να φτάσουν στο Μαρανέλο. Οι ιθύνοντες της Ferrari «αρρώστησαν» στη θέα της μεταλλαγμένης F40, την οποία έβλεπαν ως ιερόσυλη. Κι αυτός ήταν ο πιο επιεικής χαρακτηρισμός. Άλλοι, όπως «κατακρεουργημένη», «ντροπή των Ferrari» και «προσβολή στη μνήμη του Enzo» εξηγούν καλύτερα το πώς υποδέχτηκαν στη Μόντενα την ύπαρξη της Barchetta. Οι Ιταλοί κίνησαν αυτόματα νομικές διαδικασίες και απαγόρευσαν ρητά την τοποθέτηση σημάτων τους στο αυτοκίνητο, καθώς -σύμφωνα με τους ίδιους- δεν ήταν πια Ferrari! Ακόμα και μέχρι πρόσφατα, απαγορευόταν ρητά η τοποθέτηση του «Cavallino Rampante» στην ανοιχτή F40. «Παρεξήγηση» που λύθηκε μόνο όταν πουλήθηκε σε νέο ιδιοκτήτη, ο οποίος εξασφάλισε –με το αζημίωτο- άδεια τοποθέτησης του σήματος της Ferrari μπροστά.
Διαβάστε επίσης: Έβαλε Wankel σε Ferrari και έφαγε μήνυση! (+video)
