Η Porsche άκουσε πολλά το 2002, όταν παρουσίασε την Cayenne. Βέβαια, δεν ήταν η πρώτη φορά. Ούτε που δεχόταν επικρίσεις για μοντέλα εκτός χαρακτήρα της φίρμας, ούτε που κατασκεύαζε επιτυχημένα ένα εμπορικό αυτοκίνητο, ώστε να ενισχύσει την 911 σε πωλήσεις. Πριν την Cayenne, υπήρξε η 928.
Και πριν από αυτή, δυο παντελώς αποτυχημένες προσπάθειες που παραλίγο να κηλιδώσουν το κύρος του Τσουφενχάουζεν. Η πρώτη «κανονιά» έπεσε το 1965, με τη μορφή της 912. Τότε, για κάποιο λόγο, η Porsche αποφάσισε πως η 911 έπρεπε να αντικατασταθεί. Τέσσερα χρόνια μετά, και αφού το αυτοκίνητο «χαντακώθηκε» εμπορικά και κριτικά, ήρθε στα συγκαλά της. Αμέσως μετά, οι Γερμανοί είπαν να ξαναπροσπαθήσουν, με τη βοήθεια της VW. Το 1969 εμφανίστηκε η 914, ένα πρώιμο είδος Boxster, με κεντρομήχανη διάταξη και όχι ιδιαίτερα δυνατά μοτέρ. Η προσπάθεια ήταν κλάσεις ανώτερη από την 912, ωστόσο τα μόλις 80 άλογα του 1.700άρη κινητήρα της βασικής έκδοσης και η αναλογικά υψηλή τιμή, δεν την βοήθησαν.
Βλέποντας πως ούτε η 914 «περπάταγε» εμπορικά, ο Ferdinand Piech –τότε επικεφαλής της Porsche- έδωσε εντολή για την εξέλιξη ενός μοντέλου από «λευκή κόλλα», που δεν θα έμοιαζε με κανένα άλλο της εταιρίας και θα αποτελούσε ό,τι πιο ολοκληρωμένο είχαν να προσφέρουν οι Γερμανοί. Δυο χρόνια μετά την κατάργηση της 914, το 1977, έκανε την πρώτη της εμφάνιση η 928. Ένα ρηξικέλευθο εμφανισιακά τετραθέσιο GT, που έκανε «σεφτέ» στην Ιστορία της Porsche για V8 κινητήρα! Κάτω από το καπό υπήρχε ένας 8κύλινδρος 4.5 λίτρων με μονό εκκεντροφόρο επικεφαλής, απόδοσης 240 ίππων (222 στην Αμερική) και 363 Nm.
Οι μάχες του Piech με τους μηχανικούς υπήρξαν ομηρικές, καθώς ο ίδιος ήθελε έναν V10 4.6 λίτρων (υπερκυβισμένη εκδοχή μιας ένωσης δυο πεντακύλινδρων 2.1 λτ. της Audi) και η τεχνική ομάδα έναν V8 στα ίδια κυβικά, αλλά με υψηλότερη συμπίεση. Τελικώς συμβιβάστηκαν με τον 4.5 V8, που αργότερα έφτασε στα 5.4 λίτρα και τα 350 άλογα για την GTS, του 1992. Η 928 δικαίωσε άπαντες στο Τσουφενχάουζεν, μένοντας στην παραγωγή μέχρι το 1995! Δεν είναι και λίγα 17 χρόνια, με μια εκτεταμένη ανανέωση το 1985. Μεγάλο ποσοστό της επιτυχίας, ανήκει στο πόσο μελετημένη ήταν όταν παρουσιάστηκε.
Το χαρακτηριστικό πίσω μέρος, σχεδιάστηκε με γνώμονα τον χώρο για τα κεφάλια των πίσω επιβατών και αυτόν των αποσκευών. Για το λόγο αυτό, τα πίσω καθίσματα αναδιπλώνονταν! Πέραν της πρακτικότητας, η 928 είχε προσόντα που έκαναν μέχρι την 911 να ζηλεύει: ανεξάρτητη ανάρτηση παντού, σύστημα παθητικής τετραδιεύθυνσης, προφυλακτήρες πολυουρεθάνης ενσωματωμένους στο αμάξωμα, pop up φωτιστικά σώματα και, το κυριότερο όλων, κατανομή βάρους κοντά στο 50-50. Το γερμανικό grand tourer μπορεί να ήταν μεγαλύτερο, βαρύτερο και πιο μαλακό από την 911, όμως οι διαβόητα ιδιότροπες αντιδράσεις της, έφερναν την πρώτη Turbo (την τρομακτική 930) στα ίδια επίπεδα χρόνων πίστας με την 928! Η Porsche, κοινώς, είχε δημιουργήσει ένα αυτοκίνητο που ήταν το ίδιο γρήγορο με την κορυφαία 911, αλλά έστριβε καλύτερα και παρείχε ασύγκριτα μεγαλύτερα επίπεδα άνεσης και πρακτικότητας. Παρ’ όλη τη σύναξη τεχνολογιών, όμως, μια ιδιαίτερη πατέντα συγκέντρωνε το μεγαλύτερο ποσοστό εφευρετικότητας.
Λόγω σχεδίασης του πίσω μέρους, το αντίστοιχο παρμπρίζ εκτεινόταν μέχρι πάνω από τα κεφάλια των επιβατών. Διαμόρφωση που ενίσχυε τον ευάερο και ευήλιο χαρακτήρα της καμπίνας, αλλά σε ηλιόλουστες χώρες δημιουργούσε προβλήματα: αφενός τύφλωνε τον οδηγό όταν κοίταγε τον μεσαίο καθρέπτη, αφετέρου άφηνε τον ήλιο να «σκάει» κυριολεκτικά κατακέφαλα στους πίσω επιβάτες! Για να το αντιμετωπίσουν, οι Γερμανοί εφάρμοσαν μια πρωτόγνωρη τότε και ανεπανάληπτη μέχρι σήμερα τεχνική.
Η 928 είναι το πρώτο και μοναδικό αυτοκίνητο με πίσω σκιάδια! Μεγαλύτερα σε μέγεθος από τα κανονικά, αλλά όχι τόσο ώστε να περιορίζουν το οπτικό πεδίο του οδηγού όταν βρίσκονται σε έκταση, λειτουργούσαν ως ένα είδος τέντας υπό κλίμακα. Τόσο απλή, μα και τόσο ευφυής λύση, ενδεικτική της φιλοσοφίας που διείπε μια από τις σημαντικότερες Porsche όλων των εποχών. Η οποία, μέχρι σήμερα, διατηρεί άλλη μια ασυναγώνιστη πρωτιά: αυτή του μοναδικού σπορ αυτοκινήτου, που έχει καταφέρει να αναδειχτεί «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» (το 1978)!
