Τα σύγχρονα μονοθέσια της F1 μπορεί να καταρρίπτουν το ένα ρεκόρ πίστας μετά το άλλο, όμως στη συνείδηση του κοινού δεν θα φτάσουν ποτέ στα επίπεδα λατρείας των παλαιότερων V10 και V12. Μονοθέσια που έγραψαν Ιστορία, έφτασαν να κάνουν τη Formula 1 το δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα παγκοσμίως μετά το ποδόσφαιρο, οδηγήθηκαν από θρύλους και έγιναν κορνίζα σε εκατομμύρια τοίχους. Αλλά και μονοθέσια που για να κινηθούν πια, χρειάζονται εξειδικευμένη φροντίδα. Και η Cosworth την παρέχει απλόχερα.
Πίσω από τις Ferrari και Mercedes, οι Άγγλοι είναι ο πιο επιτυχημένος προμηθευτής κινητήρων της F1. Συμμετείχαν στην κορωνίδα του motorsport επί 46 συναπτά έτη (1967-2013), κατακτώντας 10 τίτλους Κατασκευαστών και 13 Οδηγών, με πρωτεργάτη τη Lotus. Ο θρυλικός DFV παρουσιάστηκε το 1967 και διατηρήθηκε σε ανταγωνιστικό επίπεδο για 20 ολόκληρα χρόνια, κερδίζοντας 167 αγώνες και αποτελώντας με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο, τον πιο επιτυχημένο κινητήρα στα χρονικά όχι μόνο της Formula 1, αλλά ολόκληρου του μηχανοκίνητου αθλητισμού!
Η Cosworth, λοιπόν, σε συνεργασία με τη Williams ανέλαβε να «αναστήσει» τις FW14B, FW15C, FW17 και FW19, με ένα είδος rebuild εφ’ όλης της ύλης. Οι Άγγλοι ανέλυσαν τα πάντα στα μονοθέσια, από τα ηλεκτρονικά και τους χάρτες ανάφλεξης, μέχρι το setup της ανάρτησης και του διαφορικού. Κατόπιν, είτε σχεδίασαν από την αρχή τα απαραίτητα μηχανικά μέρη, είτε εκσυγχρόνισαν τα ήδη υπάρχοντα ώστε να είναι συμβατά με τη σημερινή τεχνολογία! Ειδικά η FW15C, με τις ηλεκτρονικά ελεγχόμενες αναρτήσεις, το ημιαυτόματο κιβώτιο και τα συστήματα ABS/Traction Control, αποτέλεσε πραγματικό «Γολγοθά».
Κάθε αναπαλαιωθέν μονοθέσιο έχει τη δική του ιστορία. Η FW14B είναι αυτή του Nigel Mansell, με την οποία ο Άγγλος κέρδισε 9 από τους 16 αγώνες του 1992, ανέβηκε άλλες δυο φορές στο βάθρο και πανηγύρισε τον μοναδικό τίτλο της καριέρας του. Ήταν η πρώτη πλατφόρμα για την επαναστατική ενεργή ανάρτηση της Williams και έπαιρνε κίνηση από τον κινητήρα RS4 3.5 V10 της Renault, με απόδοση 700-750 ίππους.
Η FW15C πέρασε από τα χέρια του Alain Prost και χάρισε στον «Καθηγητή» τον 4ο τίτλο του, το 1993. Είναι ένα από τα πιο τεχνολογικά προηγμένα μονοθέσια που είδε η Formula 1 και είχε χρειαστεί ολόκληρη αλλαγή κανονισμών στο τέλος της χρονιάς, σε μια απέλπιδα προσπάθεια της F1 να ενισχύσει τον ανταγωνισμό. Κέρδισε 10 από τους 16 αγώνες που συμμετείχε, πήρε την pole στους 15 εξ αυτών και είχε τον RS5 3.5 V10 στο κέντρο, να απέδιδε 760-780 ίππους.
Η FW17 είναι η μόνη που δεν έχει να επιδείξει τίτλο από τις τέσσερις Williams. Συμμετείχε στη σεζόν του 1995, υπό την καθοδήγηση του Damon Hill. Πήρε 5 νίκες συνολικά (4 ο Hill, 1 o David Coulthard) και 12 pole positions σε 17 αγώνες, υποφέροντας από προβλήματα αξιοπιστίας. Ο RS7 3.0 V10 απέδιδε 675-750 ίππους.
Τελευταίο project ήταν η FW19 του Jacques Villeneuve, με την οποία ο Καναδός πήρε τον τίτλο το 1997, ύστερα από επική μάχη με τον Michael Schumacher. Έκανε το 8/17 σε νίκες (7 ο Villeneuve, 1 o Heinz-Harald Frentzen) και το 11/17 στις pole, έχοντας τον RS9 3.0 V10 να ουρλιάζει με 740-760 ίππους.
