Όποτε διαβάζουμε ή ακούμε κάτι σχετικά με τις BMW M3/M4 ή την απλή 4άρα, συνήθως η πρώτη αναφορά έχει σχέση με την εμφάνιση. Οι Βαυαροί επιμένουν να υπερασπίζονται την επιλογής τους για την κάθετη μάσκα, όμως η συντριπτική πλειοψηφία του κοινού της «Μπέμπας» -και γενικότερα, δηλαδή- δεν λέει να το χωνέψει.
Αυτά τα περιβόητα, κάθετα «νεφρά» υπήρχαν στις σκέψεις των Βαυαρών από το 1996. Σε μια περίοδο που, μαζί με άλλες τεχνολογίες/τεχνοτροπίες, δοκιμάζονταν σε ένα πρωτότυπο με το όνομα Zukunft BMW Familie («Η οικογενειακή BMW του μέλλοντος») – ZBF για συντομία. Το ZBF βασιζόταν στην 7άρα E38 και αποτελούσε σπουδή για την επόμενη, E65, θέλοντας παράλληλα να εγκαθιδρύσει μια νέα σχεδιαστική ταυτότητα για την εταιρία. Η σχεδίαση ήταν αποτέλεσμα της πένας του Joji Nagashima, που έχει στο βιογραφικό του τα σχήματα των Σειρών 3 E36 και E90, 5 E39 και της Z3. Μόλις δυο χρόνια μετά το λανσάρισμα της E38, η BMW αξιολογούσε την κατάσταση για τη διάδοχη κατάσταση. Μια 7άρα μεγαλύτερη σε μήκος, ακόμα πιο προηγμένη τεχνολογικά και ρηξικέλευθη σχεδιαστικά.
Το ZBF ήταν όλα αυτά – και ακόμα παραπάνω. Το μέγεθος ήταν σε τέτοιο βαθμό αυξημένο, ώστε χρειάζονταν ζάντες 20 ιντσών για να γεμίσουν τους θόλους! Και μπορεί σήμερα αυτή η διάσταση να μην προκαλεί εντύπωση, αλλά για μέσα 90’s ήταν κάτι πρωτάκουστο. Η μάσκα δεν είχε καμία σχέση με τις BMW της εποχής, αντλώντας έμπνευση από αυτές των βαυαρικών μοντέλων από τη δεκαετία του 70, ενώ και το πίσω μέρος των δυο επιπέδων έμοιαζε βγαλμένο από σενάριο ταινίας. Στο εσωτερικό δέσποζαν ένα νέο τιμόνι πολλαπλών λειτουργιών, η παρουσία συστήματος infotainment και μια πρώιμη εκδοχή του περιστροφικού διακόπτη, που αργότερα μάθαμε από το iDrive. Παρατηρώντας τη διαμόρφωση του ταμπλό και τη χωροταξία της καμπίνας του ZBF, δεν γίνεται να μην εντοπίσουμε την ομοιότητα με το εσωτερικό της E65. Άλλα φουτουριστικά χαρακτηριστικά αποτελούσαν οι πτυσσόμενες χειρολαβές θυρών (σαν αυτές της σημερινής Mercedes S-Class) και οι κάμερες, αντί καθρεπτών.
H «οικογενειακή BMW του μέλλοντος» τελικά επηρέασε σε μεγάλο βαθμό την 7άρα του Chris Bangle, που παρουσιάστηκε το 2001, υιοθετώντας το ιδιόρρυθμο πίσω μέρος και την καμπίνα των επιβατών (με τις κατάλληλες τροποποιήσεις). Για την κάθετη μάσκα χρειάστηκαν περίπου 25 χρόνια, αλλά τελικά βρήκε το δρόμο για τους δρόμους. Φαντάζεστε, όμως, η ήδη αμφιλεγόμενη E65, για την οποία είχαν μαζευτεί χιλιάδες υπογραφές που απαιτούσαν την απόλυση του Bangle, να είχε και αυτή τη μάσκα;
