H αναβίωση των GTA και GTAm, ανακίνησε στη δεξαμενή των αναμνήσεων όλες τις Alfa Romeo που φόρεσαν τα θρυλικά γράμματα. Από τις αρχέγονες Giulia, στις 156 και 147, μέχρι τη σημερινή που ανάστησε τη σειρά, το μυαλό προσαρμόζεται στη σαγήνη κάθε GTA διαφορετικά. Την 155, ωστόσο, δεν την εντοπίζει πουθενά στον σκληρό δίσκο.
Κάτι απολύτως λογικό, καθώς δεν υπήρξε. Όχι επίσημα, τουλάχιστον. Τη δεκαετία του 1990, η Alfa Romeo σάρωνε στα Πρωταθλήματα Τουρισμού. Πολιορκητικός κριός της; Η 155. Ως GTA κέρδισε τα πρωταθλήματα Superturismo (ιταλικό) και BTCC (βρετανικό), ενώ η η μυθική 2.5 V6 Ti κέρδισε τους Γερμανούς μέσα στο σπίτι τους (DTM). Οι Ιταλοί θέλησαν να γιορτάσουν τις διαδοχικές επιτυχίες, παρουσιάζοντας το 1992 μια 155 GTA για το δρόμο προκειμένου να ανταγωνιστεί τις BMW M3 E30 Sport Evo και Mercedes 190E 2.5-16 Εvo II. Το όνομα αυτής; Stradale (που σημαίνει «δρόμος» στα ιταλικά).
Σχεδιασμένη από τον θρυλικό Sergio Limone της Abarth, «πατέρα» εμβληματικών αγωνιστικών της Ιταλίας όπως η Lancia 037, το Fiat 131 Abarth και η Lancia Delta Integrale, η 155 GTA Stradale ήταν ουσιαστικά μια Integrale σε σεντάν εκτέλεση. Καθόλου τυχαίο γεγονός, καθώς οι μηχανικοί που έκαναν την Lancia αυτοκράτειρα στο WRC με 6 σερί τίτλους, κάπου έπρεπε να διοχετεύσουν τη μαεστρία τους μετά την απόσυρση της εταιρίας από τους αγώνες. Το αγωνιστικό πρόγραμμα της Alfa Romeo (Alfa Corse) ήταν ό,τι έπρεπε, με την 155 να μεταφέρει το ισοπεδωτικό πέρασμα της Delta στις πίστες.
Τυπικά, και βάσει κανονισμών, η GTA βασιζόταν στην Q4 . Στην ουσία, όμως, επρόκειτο για τον αγωνιστικό διάδοχο της Integrale. Εξ ου και ο κινητήρας, το σύστημα μετάδοσης και ο πίσω άξονας από τη θρυλική Lancia. Το αμάξωμα ήταν εξ ολοκλήρου κατασκευασμένο από ανθρακονήματα, σε μια εποχή που κάτι αντίστοιχο συναντούσες σε κατασκευές επιπέδου Ferrari F40! Παρομοίως για την ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση, τεχνολογία που έβρισκε κανείς στην «αιώνια αντίπαλο» Porsche 959.
Ακούγοντας τα αυτοκίνητα με τα οποία «κοντραριζόταν» σε τεχνολογία, αντιλαμβάνεστε εύκολα πως και το κόστος έφτανε σε ανάλογα επίπεδα. Δεν ανακοινώθηκε τιμή αγοράς, όμως το κόστος ήταν τέτοιο που η Fiat δεν έδωσε ποτέ το πράσινο φως για παραγωγή. Μετά το ντεμπούτο του στην Έκθεση της Μπολόνια, το πρωτότυπο χρησιμοποιήθηκε ως ιατρικό αυτοκίνητο στο Ιταλικό Grand Prix Formula 1 της Μόντσα, το 1994, στη Monza. Έκτοτε έγινε αντικείμενο αγοραπωλησίας μεταξύ συλλεκτών, ένας εκ των οποίων ανέλαβε το έργο της έκδοσης έγκρισης τύπου.
Η 155 GTA Stradale πλέον διαθέτει πινακίδες κυκλοφορίας και μπορεί ελεύθερα να γεμίζει τους δρόμους με την πληθωρική παρουσία, αλλά και τον στακάτο ήχο της. Ως πρωτότυπο που εξακολουθεί να είναι, η 28 ετών Μιλανέζα απαιτεί ακόμα εξέλιξη. Η ηλεκτρονικά ελεγχόμενη ανάρτηση, για παράδειγμα, δεν μπορεί να καλιμπραριστεί παρά μόνο από εξειδικευμένο μηχανικό. Ο 2λιτρος τούρμπο τετρακύλινδρος ακόμα δεν γνωρίζουμε πόσα άλογα αποδίδει, καθώς ουδέποτε δυναμομετρήθηκε. Στην αγωνιστική βερσιόν, που είναι και η πηγή, απέδιδε από 300 μέχρι 490 ίππους – αναλόγως διοργάνωσης. Κοντολογίς, έχουμε να κάνουμε με μια από τις πιο συλλεκτικές και μυστηριώδεις Alfa στην 110ετή ιστορία της φίρμας!
