Την προηγούμενη πια χρονιά, το Fiat Panda γιόρτασε αισίως τα 40 χρόνια καριέρας. Στα 41 πια και αποτελώντας το πιο επιτυχημένο μοντέλο της φίρμας από το Τορίνο, ετοιμάζεται αργά αλλά σταθερά για την επόμενη, 4η συνολικά γενιά του.
Το πρώτο Panda έμεινε στην παραγωγή για 23 ολόκληρα χρόνια, μέχρι να αντικατασταθεί από το πεντάθυρο «Model 169», το 2003. Σε σύνολο σχεδόν 8 εκατομμυρίων πωλήσεων, τα 4,5 εκατ. αντιστοιχούν στην πρώτη γενιά (δίχως να προσμετράται το Seat Marbella)! Απέσπασε διεθνή και εθνικά βραβεία, παραλίγο να ανακηρυχτεί «Αυτοκίνητο της Χρονιάς» για το 1981 (ήρθε δεύτερο, πίσω από το Ford Escort MK3) και κυκλοφόρησε σε περισσότερες από 18 διαφορετικές εκδόσεις, μεταξύ των οποίων ηλεκτρικό και κάμπριο!
«Θεϊκό», θα μπορούσε να πει κάποιος. Κάτι που δεν θα ήταν εντελώς υπερβολή, καθώς η σκούφια του ιταλικού μικρού κρατάει από τις θεότητες της αρχαίας Ρώμης!
«Εμπανάδα»,«Εμπάντα», ή απλούστερα «Πάντα», σύμφωνα με τον Ρωμαίο λόγιο Σέξτο Πομπήιο Φέστο, ήταν η Θεά της Φιλοξενίας και του Φαγητού στο ρωμαϊκό Πάνθεον (το αντίστοιχο της δικής μας Νεφέλης, Θεά της Φιλοξενίας, και Δήμητρας, Θεά της Καλλιέργειας). Ο ναός της βρισκόταν στην είσοδο της Ρώμης και ήταν πάντα ανοιχτός, έτοιμος να υποδεχτεί ανθρώπους που χρειαζόντουσαν φαγητό. Οι ιερείς τους προμήθευαν με τροφή από τα αποθέματα του ναού, ενώ μπορούσαν να παράσχουν και άσυλο, το οποίο δεν μπορούσαν να παραβιάσουν ούτε οι Πραιτοριανοί (θεωρητικά, πρακτικά όπου ήθελαν «μπούκαραν», αρκεί να υπήρχε εντολή από τον αυτοκράτορα)! Εμπάντα επίσης είναι είδος αράχνης (Empanda Ornata), ενώ εμπανάδα ονομάζεται λατινοαμερικανική συνταγή με βάση το μοσχάρι, που θυμίζει τυροπιτάκια.
