Το όνομα «Jeep» συγκαταλέγεται μεταξύ των πιο ιστορικών στην αυτοκινητοβιομηχανία, έχοντας τέτοια βαρύτητα ώστε είναι συνώνυμο ολόκληρης κατηγορίας. Χρόνια τώρα όταν αναφερόμαστε σε off road αυτοκίνητα το κάνουμε πολλές φορές λέγοντάς τα «τζιπ», ασχέτως κατασκευαστή. Ιστορικό στα Jeep, όμως, δεν είναι μόνο το όνομα, αλλά και το σχήμα της μάσκας.
Οι 7 κάθετες γρίλιες με τα φωτιστικά σώματα εκατέρωθεν συνιστούν, μαζί με το θυρεό της Alfa Romeo και τα «νεφρά» της BMW, την πιο αναγνωρίσιμη εικόνα σε σύνολο εμπρός μέρος αυτοκινήτου. Δεν μιλάμε μόνο για σήμα, όπου το αστέρι της Mercedes και το «Cavallino Rampante» δεν έχουν ανταγωνισμό, αλλά ως μάσκα. Τα Jeep εδώ και 79 χρόνια, από την εποχή του Willys General Purpose (GP, εξ ου και το «Jeep»), φέρουν το χαρακτηριστικό συνδυασμό των κάθετων γριλιών και των φαναριών στις άκρες. Οι παραλλαγές αναρίθμητες και αναμενόμενες, δεδομένου ότι μιλάμε για μια πορεία 8 δεκαετιών. Ένα Jeep, ωστόσο, το ξεχωρίζεις κατευθείαν από τη «φάτσα». Είτε πρόκειται για Wrangler των 80’s, είτε για Cherokee των 00’s, ή για το σημερινό Compass. Τι εστί, όμως, η εν λόγω μάσκα;
Υπάρχουν αρκετές ιστορίες που συνοδεύουν την προέλευσή της, κάποιες στο όριο του μύθου. Μία από τις πρώτες, για παράδειγμα, έκανε λόγο για χρησιμοποίησή της από τους στρατιώτες ως σχάρα ψησταριάς! Μία άλλη, πιο βάσιμη και κοντά στα όρια της πραγματικότητας, έχει να κάνει με τις δυνατότητες της κατασκευής: ότι το Jeep ήταν το πρώτο αυτοκίνητο που μπορούσε να κινηθεί σε κάθε μια από τις 7 ηπείρους. Με άλλα λόγια, ότι πάει παντού. Ωραίο σαν σκέψη και πολύ καλοβαλμένο από πλευράς μάρκετινγκ, όμως η αλήθεια είναι πιο γραφειοκρατική και «ξενέρωτη».
Όταν ο αμερικανικός στρατός διεξήγαγε τον διαγωνισμό για την προμήθεια ενός πολυχρηστικού εδάφους παντός εδάφους, το συμβόλαιο δεν πήγε στην Willys-Overland – τουλάχιστον όχι αρχικά και όχι εξ ολοκλήρου. Πρώτη επιλογή του υπουργείου Αμύνης των Η.Π.Α. ήταν η American Bantam Car Company, με ένα σχέδιο πολύ κοντά σε αυτό που αργότερα έμεινε στην Ιστορία ως Willys Jeep.
Tο πρωτότυπο που βλέπουμε υπήρχε από το 1940, με την ABAC να το ανανεώνει 1 χρόνο αργότερα για τις ανάγκες του διαγωνισμού. Αυτή ήταν η τελική μορφή, που τελικά κέρδισε τις καρδιές και υπογραφές των αξιωματικών
Το BRC 40 αντιπροσώπευε ακριβώς ό,τι είχαν ζητήσει οι γαλονάδες των Αμερικανών, όμως υπήρχε ένα πρόβλημα: η Bantam αντιμετώπιζε σοβαρές οικονομικές δυσκολίες και ο στρατός φοβόταν πως δεν θα μπορούσε να ανταποκριθεί στις ανάγκες παραγωγής. Εδώ ήρθε ο Henry Ford (και οι πολιτικές του γνωριμίες), καταφέρνοντας να «σπάσει» το συμβόλαιο στα δύο και να δώσει ζωή στο Pygmy του. Ένα όχημα «φτυστό» με το BRC 40, αλλά και με το αντίστοιχο Willys-Overland.
Τελικά, λόγω της αναγκαιότητας για γρήγορη προμήθεια και της ενασχόλησης των αυτοκινητοβιομηχανιών με την παραγωγή πολεμοφοδίων, το συμβόλαιο χωρίστηκε στα τρία! Κάθε εταιρία θα κατασκεύαζε την πρότασή της, αλλά με διαφορές μεταξύ τους. Ο λόγος δεν ήταν άλλος από τα πνευματικά δικαιώματα και τους νομικούς μπελάδες που θα μπορούσαν να δημιουργήσουν. Ως βασικό σημείο διαφοροποίησης επιλέχτηκε το εμπρός μέρος και, συγκεκριμένα, η μάσκα. Το όχημα της Bantam είχε 14 γρίλιες, κάτι που ανάγκασε τη Ford να μειώσει τον αριθμό στις 9 για το Model GPW (G = κρατικό όχημα, βλέπε government, P = 80 ίντσες μεταξόνιο και W = κινητήρας Willys), όπως και την Willysγια το Model MB.
Δείτε ακόμα: To 4κίνητο τζιπ plug-in με τη χαμηλότερη τιμή!
Αργότερα, το 1949 και εν όψει Πολέμου της Κορέας, η Jeep αναγκάστηκε να μειώσει τις γρίλιες σε 7 για το M38 προκειμένου να μην αντιμετωπίσει προβλήματα από τους δικηγόρους της Ford. Κάπως έτσι δημιουργήθηκε ένα από τα πλέον διαχρονικά και αναγνωρίσιμα σχεδιαστικά στοιχεία στην αυτοκίνηση.
