Η σχεδίαση των αυτοκινήτων έχει αλλάξει τόσο τα τελευταία χρόνια. Όχι μόνο σε τάσεις και γραμμές, αλλά σε μέγεθος, τύπους αμαξωμάτων και λεπτομερειών. Έχετε προσέξει, ας πούμε, τα φτερά;
Οι θόλοι των τροχών, όπως είναι η «καθαρευουσιάνικη» ονομασία, έχουν ακολουθήσει σε μέγεθος τα αμαξώματα και τους τροχούς. Πλέον, αν βάλεις 14άρα ζάντα σε καινούργιο αυτοκίνητο -ακόμα και πόλης- το πιθανότερο είναι να μοιάζει με καροτσάκι του σούπερ μάρκετ. Τα φτερά έχουν μεγαλώσει, έχουν φουσκώσει, αλλά συνάμα έχουν γίνει και επίπεδα στις άκρες τους. Αν δείτε, κάθε νέο μοντέλο (από Skoda Fabia και Octavia μέχρι Bugatti Divo) έχει flat διαμόρφωση στο χείλος του θόλου. Εκεί που παλιά υπήρχε ένα -πολλές φορές άκομψα τοποθετημένο- στρίφωμα, που περιόριζε το πέταγμα λάσπης και νερού. Ποια τα αίτια για αυτή την αλλαγή;
Αεροδυναμική και ηλεκτρονικά ήταν δυο κύριοι λόγοι. Στην πρώτη περίπτωση, ομαλοποιείται η ροή του αέρα. Στη δεύτερη, καθίσταται ευκολότερη η τοποθέτηση αισθητήρων και καμερών. Ως συνήθως όμως, η Νο1 αιτία δεν είναι άλλη από το κόστος. Οι κατασκευαστές, πριν τα επίπεδα φτερά, έπρεπε να τοποθετήσουν επιπλέον προστατευτικό στο χείλος του θόλου, για τον περιορισμό του σπρέι νερού. Επιπλέον εξάρτημα ισούται με επιπλέον κόστος. Χώρια που σε πολλές περιπτώσεις εγκλώβιζε υγρασία και λάσπη, προκαλώντας σε βάθος χρόνου σκουριά. Πλέον η διαμόρφωση των φτερών προσφέρει την ίδια χρηστικότητα και ασύγκριτα μεγαλύτερη αντισκωριακή προστασία, με λιγότερο κόστος. Επίσης, είναι πολύ ευκολότερη η προσαρμογή πλαστικών προστατευτικών πάνω τους, που κάνουν θραύση στην εμφάνιση των crossover και SUV. Με ένα σμπάρο κοινώς, τρία τρυγόνια. Κι ας είναι λίγο άκομψα αισθητικά…
