Το καρέ που βλέπουμε είναι παρμένο από την ιστορική συνάντηση του Ayrton Senna με το Honda NSX-R, το 1992 στην πίστα της Suzuka. Ανάλογο στιγμιότυπο με το σημερινό NSX είναι αδύνατο να δούμε. Η 2η γενιά του ιαπωνικού supercar είναι τετρακίνητη, υβριδική και ένα έξοχο σημάδι των καιρών, όπου τα αυτοκίνητα γίνονται ολοένα πιο ψηφιακά.
Διαβάστε επίσης: Το Honda NSX Type R «ρίχνει» στο καινούργιο! (+video)
Τα ηλεκτρονικά πλέον κατέχουν τον πρώτο ρόλο στη διαχείριση του οχήματος. Ο κινητήρας δεν θα πάρει ποτέ εμπρός σε ένα καινούργιο μοντέλο αν δεν πατάμε συμπλέκτη (σε χειροκίνητο) ή φρένο (σε αυτόματο). Κι αυτό είναι μόνο ένα μικρό δείγμα. Οι υπολογιστές και οι αισθητήρες αναλαμβάνουν όλο και περισσότερες εξουσίες. Στα επικουρικά συστήματα επενεργούν κλιμακωτά σε γκάζι, φρένο και τιμόνι. Στις τεχνολογίες ημιαυτόνομης οδήγησης (βλέπε Tesla Autopilot) κάνουν σχεδόν τα πάντα, αλλά προϋποθέτουν μια εγρήγορση από τον οδηγό. Στο μέλλον της αυτόνομης οδήγησης, ο τελευταίος θα είναι επιβάτης. Επιλεκτικά μεν (για αρχή, αργότερα ουδείς γνωρίζει), αλλά εφόσον το θελήσει θα μπορεί να παραχωρεί εξ ολοκλήρου τον έλεγχο στο αυτοκίνητο.
Πέρα από το κλασικό ζήτημα/υλικό ταινιών επιστημονικής φαντασίας περί συνύπαρξης ανθρώπου-μηχανής που εξελίσσεται σε διαμάχη, εγείρεται το ερώτημα της αποτελεσματικότητας. Ένας υπολογιστής δεν έχει την ίδια αντίληψη της πραγματικότητας με τον ανθρώπινο εγκέφαλο. Για την ακρίβεια, δεν διαθέτει καν αντίληψη. Εισροές δεδομένων αναλύει, οδηγούμενος σε ενέργειες βάση των εκροών τους. Αυτή ακριβώς η ανάλυση είναι που μπορεί να προκαλέσει από αμηχανία -στην καλύτερη- μέχρι σοβαρά προβλήματα. Στο δεύτερο σκέλος, τοποθετούνται περιστατικά όπως αυτό ενός Tesla, που μπέρδεψε την -λευκού χρώματος- καρότσα φορτηγού με τον ορίζοντα και καρφώθηκε πάνω της, ή το αναίτιο φρενάρισμα κάποιων συστημάτων αυτόματης πέδησης όταν διαγνώσουν -υπερπροστατευτικά και εσφαλμένα- πως επίκειται πρόσκρουση.
Δείτε ακόμα: Ανασφαλή τα συστήματα ασφαλείας
Το κομμάτι της αμηχανίας, είναι αυτό με το οποίο θα καταπιαστούμε σήμερα. Η Formula 1 αποφάσισε να κάνει το ακατόρθωτο: να συγκρίνει τους πιλότους διαφορετικών εποχών, ώστε να δώσει απάντηση στο αιώνιο ερώτημα «ποιος είναι ο ταχύτερος πιλότος όλων των εποχών»; Προκειμένου να το καταφέρει, συνεργάστηκε με την Amazon Web Services για περισσότερο από 1 χρόνο, ώστε να δημιουργήσουν έναν αλγόριθμο που θα ανέλυε τα δεδομένα των δοκιμαστικών, από το 1983 (που ξεκίνησε η καταγραφή) μέχρι σήμερα. Σε αυτά περιλαμβάνονται pole positions, διαφορά από τον δεύτερο κάθε φορά, επιδόσεις σε κατατακτήριες, καταρριφθέντα ρεκόρ πίστας, ηλικία, πόσες φορές επικράτησε ένας teammate αντί του άλλου, χρόνια ενεργού δράσης κλπ. Σκοπός: η ανάδειξη του ταχύτερου (όχι «καλύτερου») πιλότου στη Formula 1.
Με λίγα λόγια, ο αλγόριθμος πήρε όλους τους πιλότους από το 1983 μέχρι σήμερα και τους έβαλε σε ένα είδος ψηφιακής περιόδου δοκιμαστικών, σε διαδικασία ενός γύρου. Τα αποτελέσματα της ανάλυσης, μας δίνουν την κατάταξη των 20 πρώτων
Ο αλγόριθμος, λοιπόν, λέει πως ο Ayrton Senna είναι ο ταχύτερος οδηγός των 4 τελευταίων δεκαετιών. Στα 0,1 δλ. πίσω του, ο Michael Schumacher. Τρίτος ο Lewis Hamilton, με διαφορά 0,27 δλ. από τον πρώτο, ενώ ο Max Verstappen κατατάσσεται μπροστά από τον Fernando Alonso. Το γεγονός ότι ο 4άκις παγκόσμιος πρωταθλητής, Sebastian Vettel, με το ζόρι μπαίνει δεκάδα και πίσω από τους Rosberg, Leclerc, Kovalainen και Truli (μόνο ο Rosberg έχει πάρει πρωτάθλημα εξ αυτών), μας προετοιμάζει για αυτό που έρχεται στο δεύτερο μισό των 20 πρώτων
Η 11η θέση του Barrichello, δεν προκαλεί τόσο έκπληξη. Για χρόνια από τους ταχύτερους στο grid, αλλά με την ατυχία να βρίσκεται στη σκιά του «Σούμι». Ότι ο -επίσης 4άκις τροπαιούχος και «αιώνιος» αντίπαλος του Senna- Alain Prost βρίσκεται πίσω από τους Bottas, Sainz (γιος του δις πρωταθλητή στο WRC), Button, Fisichella, ακόμα και Norris, προκαλεί σοκ. Σύμφωνα με την ανάλυση του αλγορίθμου, ένας εκ των σπουδαιότερων οδηγών της Ιστορίας (χρειάστηκε να φτάσουμε στο 2001 για να περάσει ο Schumacher το ρεκόρ των 51 νικών του «Καθηγητή») θα ήταν πιο αργός σε διαδικασία ενός γύρου (199 εκκινήσεις, 33 pole positions, 41 ταχύτεροι γύροι) από τον Lando Norris (27 εκκινήσεις, 1 ταχύτερος γύρος, καμία pole) και τον Fisichella (229 εκκινήσεις, 4 pole, 2 νίκες, 2 ταχύτεροι γύροι).
Διαβάστε επίσης: Πόσο δύσκολη είναι η οδήγηση χωρίς ηλεκτρονικά; (+video)
Προφανώς ο δυαδικός κώδικας δεν μπορεί να υπολογίσει στυλ οδήγησης, δυσκολία μονοθεσίου, επίπεδο ανταγωνισμού, ελαστικά, κανονισμούς, κινητήρες, τεχνολογία κλπ. Αριθμούς εξετάζει, αριθμούς παράγει ως αποτέλεσμα. Βάσει αυτών, ταχύτεροι Φινλανδοί των τελευταίων 37 ετών είναι οι Kovalainen (111 εκκινήσεις, 1 νίκη, 1 pole, 2 ταχύτεροι γύροι) και Bottas (145 εκκινήσεις, 8 νίκες, 13 pole, 14 ταχύτεροι γύροι). Το πρωτάθλημα του Kimi Raikkonen (318 εκκινήσεις, 21 νίκες, 18 pole, 46 ταχύτεροι γύροι) ή τα 2 του Mika Hakkinen (161 εκκινήσεις, 20 νίκες, 26 pole, 25 ταχύτεροι γύροι) δεν φαίνονται στα «μάτια» του αλγορίθμου. Ούτε, φυσικά, μυθικές κινήσεις σαν αυτή
Μπορούν να δώσουν, τελικά, τα ηλεκτρονικά την απάντηση σε κάθε ερώτημα; Μεταφορικά και κυριολεκτικό.
