Τα ηλεκτρικά αναμφίβολα κερδίζουν έδαφος στις προτιμήσεις του αγοραστικού κοινού, καταφέρνοντας μάλιστα για πρώτη φορά να ξεπεράσουν τα ντίζελ σε πωλήσεις. Άλλο το πετρέλαιο, όμως, και οι διώξεις που υφίσταται, άρα το καθιστούν και ευκολότερο στόχο για την ηλεκτροκίνηση, άλλο η παλιά, καλή, αγαπημένη αμόλυβδη βενζίνη. Εδώ τα πράγματα αποδεικνύονται πολύ πιο ζόρικα για τα EVs, ακόμα και σε χώρες όπου θεωρητικά θα έπρεπε να έχουν πλεονέκτημα.
Η Ολλανδία, ας πούμε, ήταν από τις πρώτες της Ευρωπαϊκής Ένωσης που υιοθέτησε φιλο-ηλεκτρική στάση, προμοτάροντας σημαντικά ποσά σε επιδοτήσεις για την αγορά αντίστοιχων οχημάτων, μαζί με φοροελαφρύνσεις, εκπτώσεις στους λογαριασμούς ρεύματος κλπ. Παράλληλα διατηρεί ένα από τα πιο ανεπτυγμένα δίκτυα φόρτισης σε ολόκληρη τη Γηραιά Ήπειρο, καθιστώντας τη χώρα της τουλίπας πρόσφορο έδαφος για την επέκταση των ηλεκτρικών. Οι αριθμοί, όμως, στην προκειμένη λένε όλη την αλήθεια. Τα νούμερα της αγοράς αποδεικνύουν πως οι Ολλανδοί όχι μόνο δεν ξεχνούν τις παραδοσιακές δυνάμεις στους κινητήρες, αλλά τις κατατάσσουν πάνω από τις κιλοβατώρες και τα βολτ!
Σύμφωνα με τα δυο μεγαλύτερα site μεταχειρισμένων της χώρας (AutoTrack και Gaspedaal), η βενζίνη παραμένει πρώτη στις επιλογές των υποψηφίων αγοραστών, και μάλιστα με τεράστια διαφορά από τον δεύτερο. Ο οποίος δεν είναι τα ηλεκτρικά ή τα ντίζελ, αλλά τα βενζινοκίνητα υβριδικά. Το 57% των αναζητήσεων αφορούν αυτοκίνητα με κλασικά θερμικά μοτέρ, την ώρα που ο συνδυασμός τους με ηλεκτροκινητήρα αφορά το 22%. Συνολικά, δηλαδή, η αμόλυβδη καταλαμβάνει το 79% των προτιμήσεων στις Κάτω Χώρες. Χιλιόμετρα επί χιλιομέτρων πίσω τα EVs, που έπονται ακόμα και των πετρελαιοκινητήρων, με 8,2% και 9% αντίστοιχα. Το εναπομείναν 3,8% αφορά τις κυψέλες υδρογόνου, δίνοντας κι αυτό ένα σημαντικό δείγμα του πόση δουλειά πρέπει να γίνει από τις εταιρίες, ώστε να μπουν τα εναλλακτικά καύσιμα στη συνείδηση του κοινού.
Αξίζει να σημειωθεί πως μπορεί το 8,2% του πετρελαίου να μοιάζει χαμηλό ποσοστό, όμως είναι το υψηλότερο των τελευταίων ετών. Από το 2015 το ενδιαφέρον για τα πετρελαιοκίνητα μειώνονταν με σταθερό ρυθμό στην Ολλανδία, φτάνοντας στο σημείο σχεδόν της ελαχιστοποίησης. Τα αντι-κίνητρα των κυβερνήσεων (φορολογία, απαγορεύσεις εισόδου σε αστικά κέντρα κι ούτω καθεξής) έπαιξαν τεράστιο ρόλο σε αυτό, ωστόσο το ντίζελ πάντα θα έχει ένα ασυναγώνιστο προτέρημα: την τιμή. Με μέσο κόστος 1,64 ευρώ/λίτρο αποτελεί πολύ πιο συμφέρουσα επιλογή από την αμόλυβδη, η οποία φτάνει το 1,96 ευρώ μέσης τιμής σε πανολλανδικό επίπεδο. Ακόμα κι έτσι, πάντως, το κρατικό «φρένο» διατηρεί το ενδιαφέρον σε ελάχιστο επίπεδο συγκριτικά με τη βενζίνη.
