Κάθε αυτοκίνητο αποτελείται από χιλιάδες διαφορετικά μικρά ή μεγαλύτερα εξαρτήματα, τα οποία έχουν περάσει από ελέγχους και έχουν γίνει μελέτες μέχρι να φτιαχτούν και να τοποθετηθούν στα συγκεκριμένα σημεία. Από αυτά που είναι πιο ορατά είναι τα μέρη του αμαξώματος και του εσωτερικού, όμως υπάρχουν και πολλά πιο «αόρατα», που μπορεί να τα έχουμε μπροστά τα μάτια μας, αλλά να μη γνωρίζουμε περί τίνος πρόκειται.
Ένα από αυτά βρίσκεται στο κέντρο του ταμπλό (ή δύο στα άκρα) πολλών αυτοκινήτων, κοντά στη βάση του παρμπρίζ. Συνήθως έχει οβάλ σχήμα ή κώνου και είτε προεξέχει ελάχιστα ή λίγο περισσότερο. Τι κρύβεται όμως κάτω από το πλαστικό αυτό κάλυμμα; Πρόκειται για τον αισθητήρα του ηλιακού φορτίου, που συνδέεται με το σύστημα θέρμανσης και ψύξης του κλιματιστικού. Στο σημείο που βρίσκεται είναι δύσκολο να καλυφθεί από κάτι, εκτός και αν ο οδηγός του αυτοκινήτου έχει πεταμένα χαρτιά στο ταμπλό ή έχει βάλλει κάποια επένδυση για να προστατεύεται το ταμπλό και άθελά του το έχει καλύψει. Οπότε αν ισχύει κάτι τέτοιο, το κλιματιστικό δεν μπορεί να λειτουργήσει σωστά.
Οι αισθητήρες ηλιακού φορτίου παρακολουθούν την ένταση του ηλιακού φωτός και προσαρμόζουν τον έλεγχο κλιματιστικού για να βελτιώσουν το επίπεδο άνεσης του οδηγού και των επιβατών τις ηλιόλουστες μέρες. Οι περισσότεροι αισθητήρες ηλιακού φορτίου είναι τύπου φωτοδιόδου, οι οποίοι παρέχουν αυξημένη αντίσταση καθώς αυξάνεται η ένταση του φωτός, επομένως το σήμα από τον αισθητήρα πέφτει καθώς ο ήλιος λάμπει πιο πολύ. Το εύρος λειτουργίας είναι μεταξύ 0 και 5 βολτ. Καθώς το ηλιακό φορτίο αυξάνεται, η τάση μειώνεται. Το σήμα αποστέλλεται στον ενοποιημένο μετρητή και τον ενισχυτή του κλιματισμού, παρέχοντας οδηγίες στο σύστημα για τη ρύθμιση της θερμοκρασίας και της ταχύτητας του ανεμιστήρα.
Με λίγα λόγια είναι ένα πάρα πολύ βασικό εξάρτημα που ρυθμίζει τον αέρα στο εσωτερικό του αυτοκινήτου, όταν ο οδηγός έχει επιλέξει τη ρύθμιση Auto στον αυτόματο κλιματισμό.
