Με το πέρας του καλοκαιριού και την έλευση του φθινοπώρου, έρχονται και οι κλασικές παγίδες στους δρόμους. Οι βροχές, σε συνδυασμό με την «αποξηραμένη» κατάσταση του οδοστρώματος, συνθέτουν ένα άκρως ύπουλο σκηνικό. Από τους πρωταγωνιστές, η υδρολίσθηση.
Το πλανάρισμα είναι ένα εξαιρετικά επικίνδυνο φαινόμενο, που μπορεί να συμβεί σε κάθε αυτοκίνητο και οδηγό. Πρακτικά, όπως φανερώνει και η ονομασία του, μιλάμε για ολίσθηση του οχήματος πάνω στο νερό. Τα ελαστικά χάνουν επαφή με το οδόστρωμα, το αυτοκίνητο ουσιαστικά μετατρέπεται σε τετράτροχη σανίδα σερφ και ο οδηγός σε απλό επιβάτη. Οποιαδήποτε εντολή στο τιμόνι είναι μάταιη και το μόνο που μπορεί να κάνει ο άνθρωπος πίσω από αυτό, είναι να περιμένει από τα λάστιχα να ξαναπατήσουν στο δρόμο.
Δείτε ακόμα: Mercedes πλανάρει και πέφτει σε βενζινάδικο (+video)
Η κατάσταση των ελαστικών είναι ζωτικής σημασίας. Η υδρολίσθηση προκαλείται από την αδυναμία απομάκρυνσης νερού από το πέλμα των ελαστικών. Αναλόγως βάθος πέλματος και χάραξης, ακόμα και ένα φιλμ νερού 10 χλστ. μπορεί να στείλει το όχημα εκτός πορείας. Το πρώτο σημάδι του πλαναρίσματος, είναι το ελάφρωμα του τιμονιού. Η αίσθηση αυτή γίνεται πιο έντονη όσο αυξάνεται η ταχύτητα, αφού μειώνεται ο χρόνος επαφής του ελαστικού με το δρόμο. Αν έχετε καινούργια ελαστικά, το πέλμα είναι βαθύ και απομακρύνει το νερό. Αν έχετε φθαρμένα και οι αυλακώσεις έχουν γίνει σχεδόν λείες, τότε ακόμα και μια μικρή συγκέντρωση νερού μπορεί να προκαλέσει υδρολίσθηση.
Δείτε παρακάτω το video του ανεξάρτητου και μη κερδοσκοπικού οργανισμού TyreSafe, όπου δυο πανομοιότυπα Lexus IS250 δοκιμάζονται στο πέρασμα από βρεγμένο οδόστρωμα. Παρατηρείστε τις διαφορές μεταξύ καινούργιων και φθαρμένων ελαστικών, στην εκτέλεση των εντολών από το τιμόνι
Διαβάστε επίσης: Τι κινδύνους κρύβει μια λακκούβα με νερό;
Δείτε επίσης: Σλάλομ με καλά και φθαρμένα λάστιχα (+video)
Το πόσο αιφνιδιαστικά «χτυπάει» το πλανάρισμα, φαίνεται ακόμα καλύτερα στην κορυφαία μορφή μηχανοκίνητου αθλητισμού. Δείτε τι έγινε στο GP Γερμανίας, το 2007, όταν η κατηφορική κλίση της πίστας του Nurburgring πριν την πρώτη στροφή, μάζεψε νερό και έστειλε 7 μονοθέσια στο ίδιο σημείο (προσέξτε στο τέλος πώς ο αλυτάρχης βλέπει το ακυβέρνητο μονοθέσιο να του πηγαίνει κατά πάνω, και επιταχύνει για να φύγει από το διάβα του)
Το μοναδικό γιατρικό για την αντιμετώπιση της υδρολίσθησης, είναι η ελάττωση της ταχύτητας – κάτι που ούτως ή άλλως είναι προαπαιτούμενο σε βρεγμένο οδόστρωμα. Το 1/3 της ταχύτητας που περνάμε από το ίδιο σημείο με στεγνό οδόστρωμα, είναι μια ασφαλής προσέγγιση. Αν βρισκόμαστε σε -κυριολεκτικά- αχαρτογράφητα νερά, μειώνουμε στο μισό του ορίου ταχύτητας. Αν δεν έχουμε δει πόσο είναι αυτό, υπολογίζουμε – και κινούμαστε ακόμα πιο αργά από όσο νομίζουμε ότι μας «παίρνει». Αν δεν προλάβουμε να κάνουμε τίποτα από τα παραπάνω και συναντήσουμε υδρολίσθηση, αποφεύγουμε τις απότομες κινήσεις. Αφήνουμε ελαφρά το γκάζι, επιτρέποντας στα ελαστικά να ξαναβρούν πρόσφυση σταδιακά.
Διαβάστε επίσης: Πόση διαφορά κάνουν 4 βαθμοί Κελσίου στο φρενάρισμα;
