Οι γρατζουνιές, τα χτυπήματα και οι μικροφθορές ανήκουν στην καθημερινότητα των αυτοκινήτων, αλλά και των κατόχων τους. Οι ζημιές, όσο μικρές κι αν είναι, χρειάζονται επισκευή. Σε πολλές περιπτώσεις, ωστόσο, υπάρχει η πεποίθηση πως δεν είναι ανάγκη η τάχιστη επίσκεψη στο φαναρτζή. Κάποιες σπιτικές πατέντες υπόσχονται «γιατρειά» με ελάχιστο, ακόμα και μηδενικό, κόστος κυρίως απέναντι στα κλασικά σημάδια που αφήνει η πόλη στο αμάξωμα ενός αυτοκινήτου.
Από οδοντόκρεμες, βραστό νερό και Coca-Cola, μέχρι WD-40 και μανό νυχιών – όλα ένα ντουλάπι μακριά, όλα στην υπηρεσία της οικιακής φανοποιείας. Κατά πόσο ανταποκρίνονται στην πραγματικότητα; Πάμε να τα δούμε ένα-ένα.
Με την οδοντόκρεμα φεύγουν οι γρατζουνιές
Η οδοντόκρεμα είναι γνωστή για τις ευεργετικές της ιδιότητες στο ξεθάμπωμα των φαναριών, ωστόσο δύναται να αποτελέσει βάλσαμο και για τις γρατζουνιές. Έχουμε εξετάσει διεξοδικά το πώς και το γιατί, ωστόσο με την κατάλληλη οδοντόπαστα μπορούμε να κάνουμε δουλίτσα. Αρκεί να πρόκειται όντως για μικρή γρατζουνιά και να μην έχουμε πρόβλημα με τη χειρωνακτική εργασία, καθώς απαιτείται έντονο και επίμονο τρίψιμο.
Το βραστό νερό «φέρνει» τη λαμαρίνα
Εδώ μπαίνουμε στα μονοπάτια της Φυσικής. Ως γνωστό, τα μέταλλα διαστέλλονται με τη θερμότητα. Κάποιοι υποστηρίζουν πως ρίχνοντας βραστό νερό σε σημεία που φέρουν χτυπήματα, η λαμαρίνα «έρχεται» και επισκευάζονται αυτόματα τυχόν βαθουλώματα. Κίνηση, ωστόσο, που όχι μόνο δεν έχει αποτέλεσμα, αλλά μπορεί να προκαλέσει σοβαρότερα προβλήματα.
Οι στρώσεις μετάλλου που χρησιμοποιούνται για τα πάνελ του αμαξώματος είναι τόσες, ώστε χρειάζεται νερό σε θερμοκρασία πολύ πάνω από το σημείο βρασμού για να μαλακώσουν. Και πάλι, είναι εξαιρετικά αμφίβολο αν θα πεταχτεί η λαμαρίνα στο επίμαχο σημείο, ώστε να αυτο-επισκευαστεί. Θεωρητικά, μπορεί κάποιος να αφαιρέσει την επένδυση και να τη χτυπήσει ελαφρά με ένα σφυρί από πίσω, προκειμένου να επανέλθει. Αν είναι να κάνουμε τέτοια δουλειά, όμως, καλύτερα να το αφήσουμε στους επαγγελματίες.
Το βασικότερο ζήτημα που εγείρεται, βέβαια, είναι το αυτονόητο: καυτό νερό πάνω στο χρώμα. Δεν χρειάζεται να επεκταθούμε για την επιζήμια επαφή βραστού υγρού με τη βαφή. Οπότε αν θέλετε να επισκευάσετε βαθουλώματα, κατευθείαν στο φανοποιείο.
Το μανό νυχιών καλύπτει γρατζουνιές
Επιστροφή στις αμυχές του αμαξώματος. Ο μύθος αναφέρει πως αν βάλουμε μανό στα χτυπημένα σημεία, προστατεύουμε την επιφάνεια από τη σκουριά. Βερνίκι με βερνίκι, όμως, έχει διαφορά. Άλλο αυτό για τα νύχια, άλλο το εξειδικευμένο για χρώμα αυτοκινήτου. Η σύσταση με νιτροκυτταρίνη που χρησιμοποιούν ως βάση τα μανό, έχει πολύ μικρή διάρκεια για να τοποθετηθεί σε φτερό, προφυλακτήρα ή πόρτα. Και να το βάλουμε, μετά από λίγες μέρες -ενδεχομένως και ώρες, αναλόγως συνθηκών- θα φύγει. Χώρια το πρόχειρο οπτικό αποτέλεσμα.
Υπάρχουν ειδικές συσκευασίες από τους ίδιους τους κατασκευαστές, με κωδικούς χρωμάτων, για να διορθώνουμε μόνοι μας μικρογρατζουνιές.
Το WD-40 καλύπτει γρατζουνιές
Όπως βλέπουμε, ο μεγαλύτερος «νταλκάς» είναι οι εκδορές στο εξωτερικό του αυτοκινήτου. Το γνωστό αντισκωριακό σπρέι, όπως και η οδοντόκρεμα, χρησιμοποιείται τόσο για αυτό όσο και το ξεθάμπωμα των φαναριών. Δουλειά κάνει, αλλά προσωρινά και μόνο σε πολύ ήπιες γρατζουνιές. Όπως το νερό κάνει το χρώμα να φαίνεται πιο γυαλιστερό, έτσι και το WD-40 μακιγιάρει το σημάδι – αλλά δεν το αντιμετωπίζει. Ίσα-ίσα, που οι ιδιότητές του κάνουν δύσκολη την αφαίρεση και προκαλούν πονοκέφαλο στους επαγγελματίες, όταν αναλάβουν να διορθώσουν το χρώμα.
Η Coca-Cola απομακρύνει τη σκουριά
Το αγαπημένο ανθρακούχο εκατομμυρίων ανά τον κόσμο περιέχει φωσφορικό οξύ. Το οποίο έχει αποδειχθεί πως απομακρύνει τη σκουριά, από μικρά αντικείμενα όπως κλειδιά, λαβές κλπ. Για να συμβεί κάτι τέτοιο, ωστόσο, θα πρέπει να είναι όλη η επιφάνεια βουτηγμένη στο υγρό και να αφεθεί εκεί για ώρες. Δεν ψεκάζουμε, για παράδειγμα, το αναψυκτικό στα μαρσπιέ, τρίβουμε και φεύγει η σκουριά. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει λόγος να το κάνουμε καθόλου.
Η ποσότητα φωσφορικού οξέος που περιέχουν τα αναψυκτικά τύπου cola μπορεί να επαρκεί για βίδες και πένσες, αλλά όχι για τα πάνελ του αυτοκινήτου. Εξάλλου, αν επρόκειτο για τόσο διαβρωτικό υγρό δεν θα μπορούσαμε να το πιούμε.
