Μια μέρα απέμεινε από την πραγμάτωση ενός τετράτροχου ονείρου για τους αυτοκινητόφιλους -κι όχι μόνο- Έλληνες: το λανσάρισμα ενός made in Greece supercar. Για την ακρίβεια όχι απλά supercar, ούτε καν hypercar ή megacar. Μιλάμε για το πρώτο στα χρονικά ultracar. Και, φυσικά, πρόκειται για το Chaos.
Η Spyros Panopoulos Automotive επιστράτευσε την τελευταία λέξη της τεχνολογίας για την υλοποίηση μιας δημιουργίας, που αποτελεί τεχνολογικό highlight. Μπιέλες-πιστόνια από ανθρακονήματα, αμάξωμα από zylon ( υλικό που χρησιμοποιείται από την ίδια τη NASA), 3D εκτυπωμένες ζάντες με επαναστατική μέθοδο κατασκευής, εξέλιξη σε υπερσύγχρονα υπολογιστικά προγράμματα και αεροδυναμική σήραγγα, 4.0 V8 twinturbo απόδοσης 2.000 ίππων στις 11.000 σ.α.λ. – τα οποία, με χρήση καυσίμου E85 (βιοαιθανόλη) και μεγαλύτερων υπερσυμπιεστών, θα ανεβαίνει στα 3.000 άλογα στις 12.000 σ.α.λ.! Από όπου και να το πιάσεις, το «Χάος» προσφέρεται για σεμινάρια μηχανολογίας.
Ένας τομέας που κεντρίζει ιδιαίτερα το ενδιαφέρον, είναι αυτός της αεροδυναμικής. Καλές οι ορδές των ίππων, φαντασμαγορικά τα νούμερα επιδόσεων (0-100 χλμ./ώρα σε λιγότερο από 2 δλ., τελική άνω των 500 χλμ./ώρα), όμως αν δεν υπάρχει έλεγχος πολύ απλά δεν καθίστανται εφικτά. Και το Chaos φροντίζει για τη βέλτιστη αξιοποίηση των προσόντων του, αντλώντας έμπνευση από την κορυφή του μηχανοκίνητου αθλητισμού: τη Formula 1.
Το εμπρός μέρος θυμίζει ξεκάθαρα σύγχρονο μονοθέσιο, αποτελώντας στην ουσία πτέρυγα ενσωματωμένη στο αμάξωμα. Δείτε την ομοιότητα με το ρύγχος της Red Bull RB16B (στα πολύ όμορφα και επετειακά χρώματα της Honda)
Στο προφίλ ξεχωρίζουν το ανάγλυφο σχήμα στις πόρτες και τους αεραγωγούς, που βελτιστοποιούν τη ροή του αέρα προς τον διαχύτη στο πίσω μέρος. Εκεί όπου ξεχωρίζουν οι τετραπλές απολήξεις της εξάτμισης και το τεράστιο μέγεθος του διαχύτη. Παρά την έλλειψη κάποιας τεράστιας σταθερής αεροτομής (δεν γνωρίζουμε αν θα έχει ηλεκτρονικά ελεγχόμενη), το Chaos ανακοινώνεται με μέγιστη παραγωγή κάθετης δύναμης 1.740 κιλών!
Επίδοση ασύγκριτη για αυτοκίνητο παραγωγής ή κάποιας έκδοσης ειδικά εξελιγμένης για πίστα, όπως το Brabham ΒΤ62 ή το GMA T.50S. Το πρώτο παράγει 1.200 κιλά downforce, ενώ το δεύτερο 1.500+ κιλά. Το T.50S δε, προέρχεται από τον δημιουργό της McLaren F1 και ενός εκ των λαμπρότερων μυαλών στην Ιστορία της Formula 1, τον Gordon Murray. Και το Chaos του «ρίχνει» 200+ κιλά! Για να ακριβολογούμε, το ελληνικό ultracar ξεπερνά ακόμα και ιστορικούς πρωταθλητές της F1. Όπως τη Ferrari F1-2000.
Το μονοθέσιο που σήμανε την επιστροφή της Scuderia στην κορυφή των Οδηγών, με τον μέγιστο Michael Schumacher στο κόκπιτ, έπειτα από 21 ολόκληρα χρόνια και τον τίτλο του Jody Scheckter, το 1979. Οι ομάδες της F1 είναι εξόχως κρυψίνοες με τα δεδομένα τους, οπότε πολύ λίγες φορές μπορούμε να γνωρίζουμε ακριβή στοιχεία για το σετάρισμα των αυτοκινήτων. Τα επίπεδα κάθετης δύναμης αποτελούν από τα καλύτερα κρυμμένα μυστικά, αφήνοντας μόνο κατά προσέγγιση αριθμούς να διαρρέουν. Τα σημερινά, ας πούμε, αποδίδουν 5.000 έως πάνω από 8.500 κιλά downforce, αναλόγως πίστας και ρυθμίσεων. Όμως μόνο οι μηχανικοί γνωρίζουν πόσο ακριβώς. Ή άνθρωποι που χαίρουν του σεβασμού τους.
Ο Giorgio Piola είναι ένας από τους πιο ευυπόληπτους και καταρτισμένους δημοσιογράφους του χώρου, έχοντας στο παλμαρέ του πολλά τεχνικά βιβλία για τον χώρο. Σε ένα από αυτά, το «Formula 1 2000: Technical Analysis», ο Ιταλός -επικαλούμενος πηγές από το Μαρανέλο- αναφέρει πως στο Μονακό της ίδιας σεζόν, η F1-2000 παρήγαγε 1.700 κιλά κάθετης δύναμης. Τότε το Πριγκιπάτο ήταν η πίστα με τις μεγαλύτερες απαιτήσεις σε downforce, όπου οι πτέρυγες των μονοθεσίων έφεραν τη μέγιστη δυνατή κλίση. Τα 1.700 κιλά παράγονταν στο τούνελ, όπου η ταχύτητα άγγιζε τα 300 χλμ./ώρα. Και το Chaos, δίχως να αναφέρεται η ταχύτητα που επιτυγχάνει αυτή την παραγωγή, την ξεπερνά! Μονοθέσιο 20ετίας βέβαια, αλλά δεν παύει να είναι πρωταθλητής F1.
Για την Ιστορία, ο Schumacher είχε κατακτήσει την pole position σε εκείνο το Grand Prix, όμως ο αγώνας ήταν υπόθεση των McLaren. Νικητής είχε αναδειχθεί ο David Coulthard, με τον Mika Hakkinen να σημειώνει τον ταχύτερο γύρο. Ο Γερμανός -κάτοχος 2 πρωταθλημάτων τότε και καθ’ οδόν για το 3ο- είχε εγκαταλείψει στον 55ο γύρο, λόγω σπασμένης ανάρτησης.
