Η Toyota άκουσε πάρα πολλά παράπονα και επικρίσεις τα προηγούμενα χρόνια, λόγω της εξαφάνισης των σπορ μοντέλων από την γκάμα της. Η υβριδική εποχή «εξάχνωσε» το DNA και τις αγωνιστικές επιτυχίες της φίρμας, στέλνοντας τα MR-2, Celica, Supra και όλες τις εκδόσεις T-Sport στα κιτάπια της Ιστορίας.
Τα οποία οι Ιάπωνες αποφάσισαν να ξεσκονίσουν, αρχικά με το GT86, εν συνεχεία με την επιστροφή στο WRC και την παρουσίαση του Yaris GRMN, δίνοντάς μας την «χαριστική βολή» με το λανσάρισμα της 5ης γενιάς Supra. Η φυσιογνωμία των MR-2 και Celica, ωστόσο, ακόμα αγνοείται. Και δεν υπάρχει πλάνο εύρεσής τους από το Αΐτσι, εν όψει. Το πνεύμα, όμως; Κάπου εδώ μπαίνει στην εξίσωση, πλασαρισμένο με τα τέσσερα, το νέο GR Yaris.
Δείτε ακόμα: Έρχεται ακραίο Toyota Yaris GRMN με 300 ίππους!
Η κορυφαία εκδοχή της 4ης γενιάς του ιαπωνικού σουπερμίνι δεν δημιουργήθηκε μόνο για τον εορτασμό του τίτλου Οδηγών από τον Ott Tanak, κατά την περσινή σεζόν του WRC. Ούτε εποφθαλμιά αποκλειστικά στον θρόνο των hot hatches. Το GR Yaris έχει πολύ μεγαλύτερα και ιστορικά βαρύτερα «παπούτσια» να γεμίσει…
Στο δελτίο τύπου της Toyota, το όνομα «GT-Four» αναφέρεται δυο φορές και γίνεται ξεκάθαρη μνεία για τις σχέσεις των δυο αυτοκινήτων – για την ακρίβεια, την αναβίωση που ενσαρκώνει το τουμπανιασμένο Yaris. Ακόμα και η ονομασία της ηλεκτρονικά ελεγχόμενης τετρακίνησης, τα λέει όλα: GR-FOUR. Απολύτως φυσιολογικά, καθώς οι τετρακίνητες Celica ήταν αυτές που γιγάντωσαν αγωνιστικά την Toyota και έθεσαν τα θεμέλια για την αυτοκρατορία που έχτισαν οι Ιάπωνες στο WRC, την δεκαετία του 90.
Η Celica ST185 GT-Four είναι το πιο επιτυχημένο αγωνιστικό της Toyota, μετρώντας 4 σερί τίτλους Οδηγών και 2 συνεχόμενους Κατασκευαστών. Το 1990 ο Carlos Sainz κατέκτησε τον τίτλο, ενώ από το ’92 μέχρι το ’94 ο «Matador», μαζί με τους Juha Kankkunen και Didier Auriol μετέτρεψαν το πρωτάθλημα σε «τσιφλίκι» τους, στέφοντας παράλληλα την Toyota πρωταθλήτρια το ’93 και ’94 (Φιλανδός και Γάλλος τις κούπες στο Οδηγών, αντίστοιχα). Η διάδοχός της, ST205, είχε όλα τα φόντα να συνεχίσει, όμως μια τεχνική παρατυπία οδήγησε στον μηδενισμό όλων των πληρωμάτων το 1995, ενώ ο Juha Kankkunen προηγείτο στο πρωτάθλημα, με την Toyota να αποβάλλεται για έναν χρόνο από τη διοργάνωση.
Η έκδοση δρόμου, που κατασκευάστηκε για τις ανάγκες έκδοσης homologation, ήταν η ισχυρότερη GT-Four όλων των εποχών, με τον 2λιτρο 3S-GTE να απέδιδε 242 ίππους στις 6.000 σ.α.λ. και 242 Nm ροπής στις 4.000 σ.α.λ. Η ιαπωνική έκδοση πήγαινε ακόμα ψηλότερα, στα 255 άλογα, και είχε την χαρακτηριστική «απλώστρα» στο πίσω μέρος. Οι επιδόσεις ήταν εξαιρετικές, με τα πρώτα 100 χλμ./ώρα να απαιτούν 6,1 δλ. και η τελική ταχύτητα να φτάνει στα 240 χλμ./ώρα. Όσο περίεργο -ακόμα και ιερόσυλο- αν ακουστεί, Celica GT-Four και GR Yaris παρουσιάζουν πολλές ομοιότητες.
Διαβάστε επίσης: Πωλείται άψογη Toyota Celica GT-Four Carlos Sainz
Πέραν της υπερτροφοδοτούμενης και τετρακίνητης φύσης, αμφότερα είναι κουπέ (έτσι κατατάσσει η Toyota το GR), με χειροκίνητο κιβώτιο που σπανίζει στις μέρες μας (5άρι η Celica, 6άρι το Yaris) και με Torsen διαφορικό στο κέντρο (το GR διαθέτει και πίσω). Τα 20 χρόνια τεχνολογικής προόδου που τα χωρίζουν (Ιούνιο του 1999 βγήκε η τελευταία GT-Four) αποτυπώνεται περισσότερο στις δυνατότητες του συστήματος GR-FOUR, με τα 3 προγράμματα λειτουργίας, και την υπεροχή του μοτέρ παρά τη μικρότερη χωρητικότητα και τον 1 λιγότερο κύλινδρο, παρά στις επιδόσεις.
Τα 261 άλογα του 1.618 κ.εκ. G16E-GTS και τα 360 Nm ροπής (272 και 370 αντίστοιχα για το JDM) επιταχύνουν τα 1.280 κιλά του αμαξώματος στα 100 χλμ./ώρα σε λιγότερο από 5,5 δλ., με την τελική να περιορίζεται ηλεκτρονικά στα 230 χλμ./ώρα. Η κατά 100 κιλά βαρύτερη και 19 άλογα πιο αδύναμη GT-Four είναι κοντά στο μισό δλ. πίσω σε ρυθμό επιτάχυνσης, όμως στην τελική -έστω και με ηλεκτρονική αβάντα- προπορεύεται για 10 χλμ./ώρα. Τα χαρτιά, βέβαια, είναι αδιάψευστος μάρτυρας και λένε «GR Yaris». Η καρδιά, όμως, κάτι μας λέει πως χτυπά σε ρυθμούς GT-Four…
