Έξι μέρες απομένουν για την έναρξη του Μουντιάλ, με την πρώτη σέντρα να δίδεται στις 20 Νοέμβρη. Η Mercedes χρησιμοποιεί τη μεγαλύτερη ποδοσφαιρική διοργάνωση ως ευκαιρία, για να αναδείξει ένα από τα ειδικά λεωφορεία της που μετέφεραν τους καλύτερους μπαλαδόρους του πλανήτη, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974, στη Δυτική Γερμανία.
Τότε, μόνο 16 εθνικές ομάδες συμμετείχαν στο τουρνουά, αντί των 32 σήμερα. Η Mercedes προμήθευσε τα λεωφορεία για τη μεταφορά των ομάδων και έβαψε καθένα από αυτά στη ζωηρή απόχρωση του κίτρινου που βλέπουμε και στο χρώμα της σημαίας κάθε χώρας (κόκκινο/κίτρινο/μαύρο εν προκειμένω, της Γερμανίας). Οι μασκότ του Μουντιάλ ’74, ονόματι Tip και Tap, βρίσκονταν στο πίσω παράθυρο, ενώ στο εσωτερικό υπήρχαν ανέσεις για τους ποδοσφαιριστές, που σήμερα θα απαγορεύονταν δια ροπάλου. Τα ατομικά τασάκια στις πλάτες των καθισμάτων, για παράδειγμα, ή το βαρέλι μπύρας στο πίσω μέρος! Πολύ πιο σημαντική η παρουσία συστήματος κλιματισμού, αλλά και του κασετόφωνου της Blaupunkt.
Ο χρωματικός συνδυασμός της ταπετσαρίας είναι ένα κλασικό για λεωφορείο των 70’s κόκκινου-πορτοκαλί υφάσματος, μαζί με λευκό κάλυμμα στα προσκέφαλα. Σύμφωνα με τη Mercedes, όλοι οι παίκτες της Δυτικής Γερμανίας είχαν προκαθορισμένες θέσεις που κάθονταν και απαγορευόταν να αλλάζουν, για λόγους πειθαρχίας. Τακτική που, αν κρίνουμε από το αποτέλεσμα, απέδωσε – μαζί με το γούρικο του λεωφορείου- καθώς οι οικοδεσπότες επικράτησαν της Ολλανδίας στον τελικό, με σκορ 2-1, και κατέκτησαν το βαρύτιμο τρόπαιο.
Το 0 302 που βλέπουμε, ωστόσο, δεν είναι αυθεντικό μουντιαλικό. Για την ακρίβεια, δεν υπάρχει πια κανένα από εκείνα τα 16. Μετά το τέλος του Παγκοσμίου Κυπέλλου, όλα τα λεωφορεία έβγαλαν τα αθλητικά τους χρώματα και επέστρεψαν κανονικά σε αστικά ή υπεραστικά δρομολόγια. Η Mercedes δεν κατάφερε ποτέ να εντοπίσει κάποιο από τα πρωτότυπα, οπότε αναγκάστηκε να κατασκευάσει ένα ακριβές αντίγραφο προκειμένου να το εκθέσει στο μουσείο της! Το 0 302 παρουσιάστηκε στις αρχές του 1965 και διατέθηκε σε περισσότερα από 32.000 αντίτυπα, μεγαλουργώντας και στη χώρα μας ως αστικό και ΚΤΕΛ. Μια ευρεία γκάμα τετρακύλινδρων και εξακύλινδρων ατμοσφαιρικών ντίζελ, από 125 έως 236 ίππους, φρόντιζε για τις μετακινήσεις του κοινού, ενώ από το 1971 έγινε στάνταρ και η αερανάρτηση.
