H τεχνολογία έχει απλοποιήσει πολλές πτυχές της αυτοκινητικής -κι όχι μόνο- καθημερινότητας. Μπορεί κάποιες φορές να μας ταλαιπωρεί, όμως η συνεισφορά της στην προσφορά ευκολιών και ανέσεων ενός αυτοκινήτου, δεν αμφισβητείται.
Το κομμάτι που βλέπουμε στη φωτογραφία, είναι μια από τις μεγαλύτερες και χρηστικότερες αποδείξεις. Ένα στοιχείο εξοπλισμού που κυριολεκτικά έλυσε τα χέρια οδηγού, κάνοντας απλούστερη τη συνύπαρξη ανθρώπου-μηχανής. Ένα μικρό τμήμα, αλλά τόσο σημαντικό. Η ύπαρξη καλωδίων φανερώνει πως πρόκειται για κάτι ηλεκτρικό, από τα πολλά που διαθέτουν τα σημερινά μοντέλα. Όταν παρουσιάστηκε ωστόσο, ήταν μια μικρή ανακούφιση για όλους.
Φυσικά μιλάμε για τον ηλεκτρικά ρυθμιζόμενο καθρέπτη! Μια εφαρμογή που έκανε το παρκάρισμα ευκολότερο και συνέβαλλε στη βελτίωση της οδικής ασφάλειας, παρέχοντας στον οδηγό ασύγκριτη ευκολία χειρισμού των ζωτικής σημασίας πλαϊνών κατόπτρων. Πρωτοεμφανίστηκε τη δεκαετία του 60 σε πανάκριβες λιμουζίνες και παρέμεινε προνόμιο των premium μοντέλων για περίπου τρεις δεκαετίες. Αρχές με μέσα 90’s άρχισαν να διαδίδονται σε όλες τις κατηγορίες, απαλλάσσοντας τον οδηγό από τα ακροβατικά ή τις εκκλήσεις στο συνοδηγό για ρύθμιση του δεξιού (ή αριστερού στα δεξιοτίμονα) καθρέπτη. Αρχικά πάντως, το τέντωμα δεν το γλίτωνε καθώς ο χειρισμός του απέναντι καθρέπτη γινόταν με κουμπί στην ίδια θέση. Δεν υπήρχε δηλαδή το κλασικό πια διακοπτάκι που επιτρέπει την εναλλαγή μεταξύ τους.
Όπως είπαμε, πέρα από την ευκολία χρήσης, τα ηλεκτρικά ρυθμιζόμενα πλαϊνά κάτοπτρα βελτίωσαν και την οδική ασφάλεια. Κι αυτό, διότι μέχρι την έλευσή τους, πολλοί οδηγοί δεν έμπαιναν καν στον κόπο να ρυθμίσουν την πλευρά του συνοδηγού! Η διαδικασία ήταν τόσο χρονοβόρα και δύσχρηστη, ώστε προτιμούσαν να ελέγχουν τι γίνεται στην απέναντι πλευρά μέσω του κεντρικού καθρέπτη, δημιουργώντας τεράστιες τυφλές γωνίες μόνο και μόνο επειδή βαριόντουσαν να ρυθμίσουν τον καθρέπτη του συνοδηγού!
Για όσους δεν έχουν προλάβει χειροκίνητους καθρέπτες, η διαδικασία είχε ως εξής: τσεκάρισμα του καθρέπτη, τέντωμα στον διακόπτη για ρύθμιση, επιστροφή στη θέση οδήγησης και επανάληψη των ανωτέρω βημάτων μέχρι να βρεθεί η σωστή γωνία. Για παρκάρισμα δε, ούτε λόγος να υποστείς όλη αυτή την ταλαιπωρία για να μην βρει η ζάντα.
