H παρουσίαση της Maserati MC20 δεν είναι απλά άλλο ένα λανσάρισμα supercar. Η διάδοχος της MC12 σηματοδοτεί την αναγέννηση της φημισμένης εταιρίας και την προσπάθεια επαναφοράς της στα περασμένα μεγαλεία, όταν τα αυτοκίνητα της «Τρίαινας» αποτελούσαν ανταγωνιστές των συμπατριωτών στο Μαρανέλο.
Πάει καιρός από τότε που η Ferrari είχε λόγους να ανησυχεί για δημιουργία της Maserati. Συνήθως, το «Cavallino Rampante» αναλάμβανε ρόλο χορηγού ή συμβούλου των γειτόνων από τη Μόντενα. Κάτι απολύτως λογικό, καθώς από το 1999 μέχρι το 2005 η Maserati τελούσε υπό τον πλήρη έλεγχο της Ferrari. Το Μαρανέλο μετέτρεψε τους άλλοτε «αιώνιους» αντιπάλους σε παρακλάδι παραγωγής πολυτελών σεντάν και κουπέ, εξαλείφοντας σχεδόν το αγωνιστικό DNA μιας εταιρίας που κέρδιζε σε διοργανώσεις, 20 χρόνια πριν καν ο Έντζο Φεράρι στήσει τη δική του επιχείρηση (το 1939 ιδρύθηκε η Ferrari, για να έχουμε ένα μέτρο σύγκρισης).
Η MC12 παρουσιάστηκε το 2004 ως η βάση ενός project, που σήμανε την επιστροφή της Maserati στους αγώνες έπειτα από 37 ολόκληρα χρόνια! Η Ferrari παρείχε την Enzo, ο Frank Stephenson τις στιλιστικές γραμμές και οι μηχανικοί, μαζί με τους δοκιμαστές της «Τρίαινας», ανέλαβαν να μετατρέψουν το αυτοκίνητο σε υλικό πρωταθλητισμού. Το χεράκι του στο στήσιμο, δε, έβαλε και ο τεράστιος Μίκαελ Σουμάχερ!
Το σασί μπορεί να είναι ίδιο με της Enzo, όμως στην επιφάνεια (βλέπε αμάξωμα) το μόνο κοινό σημείο εντοπίζεται στο παρμπρίζ. Το σώμα της MC12 σχεδιάστηκε με γνώμονα την αεροδυναμική απόδοση και την παραγωγή κάθετης δύναμης, εξ ου και η αεροτομή που καλύπτει σχεδόν όλο το πλάτος του πίσω μέρους. Η αδελφή της Enzo παρουσιαζόταν μεγαλύτερη σε κάθε διάσταση, με την πλέον χαρακτηριστική να αφορά τα σχεδόν 50 επιπλέον εκατοστά στο μήκος (4.702 χλστ. η Enzo, 5.143 χλστ. η MC12)! Αντιστοίχως για το μεταξόνιο (2.800 χλστ. αντί 2.650), το πλάτος (2.096 χλστ. αντί 2.035) και το ύψος (1.205 χλστ. αντί 1.147 της Enzo). Παρά τις πολύ μεγαλύτερες διαστάσεις, το βάρος ήταν μόλις 17 κιλά αυξημένο (1.497 κιλά αντί 1.480).
Ο ατμοσφαιρικός 6λιτρος Tipo F140B V12 τοποθετήθηκε στο κέντρο, με ελαφρώς μικρότερη απόδοση. Στην MC12 απέδιδε 630 ίππους στις 7.500 σ.α.λ. και 652 Nm στις 5.500 σ.α.λ., με τον κόφτη στις 7.700 σ.α.λ. (660 ίπποι στις 7.800 σ.α.λ. και 657 Nm στις 5.500 σ.α.λ., με τον κόφτη στις 8.200 σ.α.λ. για την Ferrari). Κατά λογική συνέπεια, οι επιδόσεις ήταν κατά τι χειρότερες (σε παρένθεση το γκάζι της Enzo): 0-100 χλμ./ώρα σε 3,8 δλ. (3,5), 0-250 χλμ./ώρα σε 17,3 δλ. (16,1) και τελική 330 χλμ./ώρα (355). Η έγνοια της Maserati, ωστόσο, δεν ήταν στις ευθείες…
Πολύς κόσμος είδε στο σουλούπι της MC12 τον πραγματικό διάδοχο της F50, κυρίως λόγω πίσω πτέρυγας, καθότι η Enzo αποτέλεσε ένα είδος σοκ όταν παρουσιάστηκε. Μια πτέρυγα που αποτελούσε θεμέλιο λίθο ενός ειδικά εξελιγμένου αεροδυναμικά πακέτου, που σχεδιάστηκε έπειτα από δοκιμές στη σήραγγα της Ferrari. Σε αυτή άνηκε και η πίστα όπου διεξήχθη το μεγαλύτερο μέρος των δοκιμών, ήτοι το Fiorano. H Ferrari έδωσε όλα τα όπλα στη Maserati. Εκείνη τα καλοδέχτηκε, εξασκήθηκε με αυτά και της έδωσε να καταλάβει στην ενδοοικογενειακή διαμάχη.
Από την ώρα που η MC12 παρουσιάστηκε, η Ferrari δεν «σταύρωσε» επικράτηση πουθενά. Σε επίπεδο αυτοκινήτων δρόμου, η Enzo «έφαγε» 1 δέκατο στην πίστα του Top Gear (1.18.90 αντί 1.19.00) και σχεδόν 1 δευτερόλεπτο στο Nurburgring (7.24.29 αντί 7.25.21).
Στους αγώνες τώρα, το «χαστούκι» ήταν τέτοιο που άφησε ανεξίτηλη στάμπα. Το 2004, η MC12 GT1 συμμετείχε σε 3 αγώνες λόγω προβλημάτων με την έκδοση homologation. Κέρδισε τους 2, τερμάτισε στο «2-3» στον τρίτο. Το 2005 κατέκτησε το πρωτάθλημα FIA GT, συγκεντρώνοντας 239 βαθμούς. Πόσους είχε η Ferrari 550 LM, που τερμάτισε στη δεύτερη θέση; 125!
Το 2006 κατέκτησε και πάλι τον τίτλο στους Οδηγούς, όμως λόγω του ότι έτρεχε με ένα αυτοκίνητο στερήθηκε πόντων στο Κατασκευαστών, το οποίο κατέληξε στην Aston Martin (που συμμετείχε με 4 DBR9). Την επόμενη χρονιά, πάντα με μπροστάρη την ομάδα Vitaphone Racing, έκανε ξανά το «νταμπλ» μπροστά από την Ferrari – και πάλι, σχεδόν με τους διπλούς πόντους (115 αντί 63). Μέχρι το 2010, όταν και αποσύρθηκε από τις πίστες, η MC12 GT1 κέρδισε 40 από τους 94 αγώνες που συμμετείχε, 6 πρωταθλήματα Οδηγών, ισάριθμα ομάδων (όλα της Vitaphone) και 2 Κατασκευαστών. Έκτοτε, η μόνη αγωνιστική παρουσία της Maserati περιορίστηκε σε αγώνες Ενιαίου (με τις Coupe και GranTurismo). Για να δούμε τι έχει να πει η νέα MC20 για αυτό.
