Τα συστήματα υποβοήθησης του οδηγού, ευρύτερα γνωστά ως επικουρικά και αγγλιστί ως ADAS (Advanced Driver Aiding Systems), αποδεδειγμένα κάνουν καλή δουλειά στην αποτροπή ή τον περιορισμό της έκτασης των ατυχημάτων. Εξίσου αποδεδειγμένα δεν κάνουν όλα το ίδιο καλή δουλειά, ενώ τώρα έρχονται και οι ασφαλιστικές να δώσουν μια άλλη, επίπονη, οπτική στο θέμα.
Σύμφωνα με ρεπορτάζ του Bloomberg, που αντλεί στοιχεία από το CCC Intelligent Solutions, 1 στα 5 τρακαρισμένα αυτοκίνητα νέας τεχνολογίας δεν παίρνει έγκριση για επισκευές από τους εμπειρογνώμονες των εταιριών, λόγω κόστους. Ενός κόστους που έχει εκτοξευτεί λόγω συστημάτων ασφαλείας, βγάζοντας «ολική» το 21% των περιστατικών. Τα έξοδα των επισκευών έχουν εκτοξευθεί σε ασύμφορα για τις ασφαλιστικές επίπεδα, εξαιτίας όχι μόνο των ηλεκτρονικών αλλά και των παρελκόμενων που τα συνοδεύουν. Κάμερες, ραντάρ, LiDAR, το πώς τοποθετούνται σε προφυλακτήρες/μάσκες/παρμπρίζ, όλα «φορτώνουν» το λογαριασμό, μαζί φυσικά με τις καθιερωμένες επισκευές (αερόσακοι, αμάξωμα, σασί κλπ).
Οι εκτιμήσεις των ειδικών κάνουν λόγο για ακόμα δυσκολότερο μέλλον, καθότι τα αυτοκίνητα γίνονται ολοένα πιο πολύπλοκα. Μέσα στα επόμενα χρόνια προβλέπεται ότι τα τρακαρισμένα που θα πηγαίνουν απευθείας για σκραπ, θα ξεπεράσει το 30%! Για να έχουμε ένα -σοκαριστικό, μα ανελέητα ενδεικτικό- μέτρο σύγκρισης, οι «λαμαρίνες» της δεκαετίας του 1980 μετά βίας ξεπερνούσαν το 4% στις περιπτώσεις ολικής! Απολύτως αναμενόμενη, αν και εκπληκτική ποσοστιαία, η διαφορά. Όσο περισσότερα πράγματα έχει πάνω του ένα αυτοκίνητο, τόσο περισσότερα θα χρειαστούν επισκευή σε άτυχη στιγμή, άρα και τόσο περισσότερο θα πρέπει να «ξηλωθεί» η ασφαλιστική (ή ο κάτοχος, αν φταίει ή δεν έχει μικτή). Προκειμένου, λοιπόν, να μπλέκουν με συνεργεία και ανταλλακτικά, σε πολλά περιστατικά επιλέγουν τη λύση της αποζημίωσης, καθώς το κόστος των επισκευών πια ξεπερνά το ποσό της εκτίμησης για ολόκληρο το αυτοκίνητο.
