Η Renault αναβιώνει δημοφιλή μοντέλα του παρελθόντος στη νέα εποχή της ηλεκτροκίνησης, αρχικά με την παρουσίαση του νέου Renault 5 και πιο πρόσφατα με την πρεμιέρα του νέου Renault 4. Οι σχεδιαστές της γαλλικής φίρμας έδωσαν τον καλύτερό τους εαυτό και συνδύασαν με άκρως επιτυχημένο τρόπο το παλιό με το μοντέρνο, δημιουργώντας δύο ακαταμάχητης αισθητικής μοντέλα με ρετρό χαρακτήρα.
Το παλιό Renault 4 εν προκειμένω, είναι για ένα σύμβολο της αυτοκίνησης, που γεννήθηκε ως απάντηση στις σαρωτικές κοινωνικές αλλαγές της δεκαετίας του 1960, με την αγροτική μετανάστευση, την εμφάνιση των μεσαίων κοινωνικών στρωμάτων, και το νέο ρόλο της γυναίκας. Ήταν ένα αυτοκίνητο για όλους και για κάθε χρήση, ένα σύμβολο ελευθερίας. Παρουσιάστηκε το 1961 στο Σαλόνι Αυτοκινήτου στο Παρίσι στην έκδοση L (L για Luxe), εξ ου και το δημοφιλές όνομα 4L (Quatrelle, Κατρέλ). Έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1994, μέχρι τα τελευταία 1.000 και με αριθμημένη πλακέτα Renault 4 «Bye-Bye». Συνολικά πωλήθηκαν 8.135.424 «4άρια» σε πέντε ηπείρους και σε περισσότερες από εκατό χώρες, καθιστώντας το Renault 4 το μοντέλο με τις μεγαλύτερες πωλήσεις της γαλλικής φίρμας σε παγκόσμιο επίπεδο. Κατασκευασμένο στην Ευρώπη, στη Νότια Αμερική, Αφρική, ακόμη και στην Ωκεανία, το Renault 4 είναι το τέταρτο αυτοκίνητο με τις περισσότερες πωλήσεις όλων των εποχών.
Το Renault 4 έφερε και κάποιες πολύ σημαντικές πρωτιές για τη μάρκα και το σύνολο της αυτοκινητοβιομηχανίας γενικότερα. Καταρχήν, ήταν η πρώτη φορά που η Renault χρησιμοποίησε διάταξη με κίνηση στους μπροστινούς τροχούς σε ένα επιβατικό αυτοκίνητο. Επίσης, είναι το πρώτο χάτσμπακ μαζικής παραγωγής στον κόσμο, αν και αρχικά θεωρούνταν ως μικρό station wagon. Το Renault 4 αποτέλεσε ακόμα και το οικογενειακό αυτοκίνητο της εποχής, διαθέτοντας μήκος μόλις 3.663 χλστ., πλάτος 1.485 χλστ., ύψος 1.470 χλστ. και αναλογικά μακρύ μεταξόνιο, 2.440 χλστ. Συγκριτικά το νέο Renault 4 έχει μήκος 4,1 μέτρα και τοποθετείται στο κάτω άκρο των μικρών SUV.
Η κατασκευή του ήταν πολύ απλή, αφού το αμάξωμα του R4 ήταν βιδωμένο σε ένα πλαίσιο. Όμως αποτελούσε το κύριο δομικό του στοιχείο, μοιάζοντας εν μέρει με τις σύγχρονες πλατφόρμες, πάνω στις οποίες «χτίζονται» διάφοροι τύποι αμαξωμάτων. Άλλωστε πάνω στην πλατφόρμα του R4 βασίστηκαν και άλλα μοντέλα, όπως και το επιτυχημένο Renault 5. Ένα ακόμα βασικό του γνώρισμα που το έκανε κατάλληλο για τους κακοτράχαλους δρόμους, ήταν οι απλές στη συντήρηση ανεξάρτητες αναρτήσεις του, με τις εγκάρσιες ράβδους στρέψης στον πίσω άξονα και τις διαμήκεις εμπρός.
Όσον αφορά τους κινητήρες όλοι ήταν τετρακύλινδροι βενζίνης. Τα αρχικά R4 χρησιμοποιούσαν μοτέρ και κιβώτια ταχυτήτων 3 σχέσεων από το παλαιότερο Renault 4CV. Μάλιστα, ο λεβιές των ταχυτήτων ήταν τοποθετημένος στο ταμπλό, αφήνοντας ελεύθερο χώρο ανάμεσα από τα καθίσματα και τη δημιουργία ενός επίπεδου δαπέδου. Το αρχικό μηχανικό σύνολο των μόλις 782 κ.εκ. αντικαταστάθηκε από ένα μεγαλύτερο 845 κ.εκ. από το 1963 και μετά. Το 1978 έκανε την εμφάνισή του ο πιο «μεγάλος» κινητήρας των 1.108 κ.εκ., καθώς και μια μικρότερη εκδοχή του στα 956 κ.εκ.
