H πρόοδος της κορεατικής αυτοκινητοβιομηχανίας είναι κάτι παραπάνω από γνωστή και εύληπτη. Εξόχως περήφανοι και οι ίδιοι, με την Hyundai να παρουσιάζει σε 2 λεπτά την εξέλιξη των μοντέλων της, από το 1975 μέχρι σήμερα. Μια πορεία που ξεκίνησε από οικονομικά αυτοκίνητα πόλης, με μοναδικό στόχο το value for money, και έχει φτάσει σε πισωκίνητα σπορ σεντάν, που κοιτάνε στα ίσια την BMW Σειρά 3. Υπό την φτερούγα του ονόματος Genesis, βέβαια, αλλά η ανατροφή και το όραμα είναι κοινά.
Ένα όραμα που οι Κορεάτες είχαν το θάρρος να υποστηρίξουν δεκαετίες πριν, αλλά και την διορατικότητα να μην «ανοιχτούν» πέρα από τις δυνατότητές τους. Ένα όραμα, που υλοποιήθηκε σε αμάξωμα 3 όγκων και μήκους 4.556 χλστ., προμηνύοντας το λαμπρό μέλλον της εγχώριας αυτοκινητοβιομηχανίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’80, οι πρώτες σκέψεις για αναβάθμιση status έκαναν την εμφάνισή τους στα κεντρικά της Hyundai. Η νοοτροπία που χαρακτήριζε το Pony αποτελούσε εχέγγυο εμπορικής επιτυχίας, ωστόσο για το βήμα παραπάνω απαιτούνταν αντίστοιχες ενέργειες. Σχεδιαστές και μηχανικοί, παρουσίασαν εν τέλει δυο προτάσεις. Η πρώτη ανέφερε την εξέλιξη ενός μικρομεσαίου χάτσμπακ, που θα τοποθετούνταν απέναντι στα καταξιωμένα ευρωπαϊκά μοντέλα (VW Golf, Ford Escort, Opel Kadett, Lancia Delta κλπ). Σε μια αποφασιστική επίδειξη αυτογνωσίας, η Σεούλ επέλεξε να μην σκαρφαλώσει το δυσθεώρητα ψηλό και κακοτράχαλο βουνό που όρθωνε ο ευρωπαϊκός ανταγωνισμός, αλλά και οι απαιτήσεις του κοινού στην Γηραιά Ήπειρο. Οπότε επιλέχθηκε το εναλλακτικό μονοπάτι.
Δείτε ακόμα: Το Hyundai S-Coupe είχε γονίδια Lotus και Mitsubishi!
Την ίδια περίοδο, οι αμερικανικές αυτοκινητοβιομηχανίες πλήττονταν από τις νόρμες εκπομπών ρύπων. Επίσης, το πετρελαϊκό κραχ των 70’s έστεκε ακόμα ως λαιμητόμος πάνω από τα made in the USA μοντέλα. Η απόδοση των κινητήρων καταβαραθρώθηκε και οι επιδόσεις των αυτοκινήτων, ακόμα και των muscle cars, κυριολεκτικά χαντακώθηκε. Μοτέρ 4 και 5 λίτρων έφτασαν να αποδίδουν μετά βίας πάνω από 120 άλογα! Παρόλα αυτά, οι Αμερικανοί αγόραζαν με βάση το τρίπτυχο «λαμαρίνα-χώροι-εξοπλισμός». Bigger is better, κατά το κοινώς λεγόμενο. Κατά πλειοψηφία, σεντάν. Ποιος καλύτερος στόχος από μια ανερχόμενη εταιρία;
Η Hyundai το μόνο που έπρεπε να κάνει ήταν να κατασκευάσει ένα μεγάλο σεντάν, με καλούς χώρους και πλούσιο εξοπλισμό. Ως βάση επιλέχτηκε η πλατφόρμα του Ford Cortina. Για την σχεδίαση επιστρατεύτηκε -όπως και στο Pony- ο Giorgetto Giugaro. Στο επίμαχο μέρος του μηχανοστασίου, ανέλαβε η Mitsubishi. Δυο τετρακύλινδρα σύνολα, 1.4 και 1.6 λίτρων έδιναν αρχικά κίνηση στα 4.556 χλστ. λαμαρίνας του Stellar (1.718 χλστ. το πλάτος, 1.372 το ύψος, 2.579 μεταξονίου). Οι 68 και 75 ίπποι αντίστοιχα, για ένα μεσαίο με τα σημερινά-μεγαλομεσαίο με τα τότε στάνταρ, φαντάζουν λίγοι. Όμως το Stellar αφενός ζύγιζε 1.100 κιλά, αφετέρου συγκριτικά με το Chrysler Le Baron Sedan (από τα πιο επιτυχημένα μοντέλα της εποχής στις Η.Π.Α.) ήταν στα ίδια επίπεδα ισχύος (85 ίπποι από 2.2 λίτρα), όντας 100 κιλά ελαφρύτερο και πισωκίνητο. Σε συνδυασμό με το 5άρι χειροκίνητο, τα 13,5 δλ. για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα ήταν καθόλα αξιοπρεπής επίδοση για 1983. Επειδή, όμως, μιλάμε για Αμερική η πλειονότητα επέλεξε το 3άρι αυτόματο, των 15 δλ.
Διαβάστε επίσης: Θυμάστε το Hyundai Pony Pick-Up; (+video)
Το 1987 προστέθηκε ένας 2λιτρος 93 ίππων, με σκοπό να ανταγωνιστεί τους αντίστοιχους 2.3, 2.5, 2.5, 2.7 και 2.8 λίτρων -αρκετοί εξ αυτών V6- των διαφόρων Chevrolet Cavallier, Ford Taurus, Plymouth Reliant, Buick Somerset και Pontiac 6000. Από πλευράς εξοπλισμού ήταν υπερπλήρες, με ηλεκτρικούς καθρέπτες και 4 ηλεκτρικά παράθυρα, ζώνες 3 σημείων, διακόπτη για το άνοιγμα της τάπας της βενζίνης και πολλά άλλα. Το Stellar είχε όλα τα φόντα να πρωταγωνιστήσει στην αγορά των Η.Π.Α. Όμως κάπου εδώ, αρχίζει το παρασκήνιο.
Διαβάστε επίσης: Ποιες πρωτιές είχε το Hyundai S Coupe GT;
Το πρώτο πολυτελές αυτοκίνητο της Κορέας, δεν διατέθηκε ποτέ επίσημα στις Ηνωμένες Πολιτείες! Κι ας σχεδιάστηκε με γνώμονα τις ανάγκες της εκεί αγοράς. Επισήμως, το «άκυρο» ήρθε λόγω εκπομπών ρύπων. Βέβαια τα ίδια μοτέρ σε μοντέλα της Mitsubishi, κυκλοφορούσαν κανονικά… Για να μην αναφέρουμε τους κινητήρες των εγχώριων κατασκευών, με τα πολλαπλάσια λίτρα. Ο ανεπίσημος λόγος, και μια μόνο από τις φήμες των παρασκηνιακών δράσεων των Big 3 (Ford, General Motors, Chrysler), θέλει το αρμόδιο Υπουργείο Μεταφορών να βάζει «στοπ» στην έγκριση άδειας τύπου, κατόπιν «προτροπής» από το άνωθεν τρισυπόστατο λόμπι.
Διαβάστε επίσης: Το Subaru που «αρρώστησε» το Κογκρέσο!
Ακόμα και οι δοκιμές που έγιναν από αμερικανικά Μέσα -στον Καναδά, όπου διατίθετο κανονικά- ήταν ως επί το πλείστον επικριτικές. Η ανάρτηση κατηγορούνταν ως «πολύ μαλακή», ο πίσω άκαμπτος άξονας ως «παρωχημένη επιλογή», το εσωτερικό ως «φτωχό σε ποιότητα κατασκευής». Ποια ήταν τα χαρακτηριστικά των αμερικανικών αυτοκινήτων, μέχρι πριν λίγα χρόνια; Ακριβώς! (μια ανάλογη εκστρατεία είχε στηθεί και ενάντια στο Yugo).
Τελικά το Stellar έμεινε στην παραγωγή μέχρι το 1997, όταν και άφησε ολοκληρωτικά την σκυτάλη στο Sonata. Plymouth, Oldsmobile και Pontiac δεν βρίσκονται πια μαζί μας, τη στιγμή που η Chrysler φυτοζωεί. Το Sonata, αντίθετα, σχεδιάζεται με επιρροές από Stealth, διαθέτει υβριδική έκδοση με φωτοβολταϊκά, προσεχώς θα στρίβει μόνο του, ενώ η Genesis βρίσκεται σταθερά στις πρώτες θέσεις ερευνών αξιοπιστίας και ικανοποίησης πελατών. Οπότε μάλλον κάτι θα έκαναν σωστά οι Κορεάτες, τελικά.
Δείτε ακόμα: Πόσο κάνει το πολυτελές Genesis G80;
