H AMG είναι πια συνώνυμη της Mercedes. H επιχείρηση που ξεκίνησε ως ένα μικρό συνεργείο το 1967, σήμερα ανήκει στο γερμανικό κολοσσό, αποτελεί κεντρικό πυλώνα στην εξέλιξη των γρήγορων μοντέλων της φίρμας και πανηγυρίζει σερί πρωταθλήματα στη Formula 1. Πριν 40 χρόνια, ωστόσο, τα πράγματα ήταν διαφορετικά.
Στα τέλη των 80’s, η AMG δεν ήταν τίποτε παραπάνω από εξωτερικός συνεργάτης του «Αστεριού». Βελτιωτικός οίκος, για την ακρίβεια, με εξειδίκευση στα αυτοκίνητα της Mercedes. Κάτι σαν τη σχέση AC Schnitzer-BMW. Στενοί δεσμοί μεν, αλλά όχι αποκλειστική σχέση. Προκειμένου να εξασφαλίσει τα προς το ζην, η AMG έκανε ό,τι και η Porsche με τη Lotus: προσέφερε τις υπηρεσίες της σε όποιον mainstream κατασκευαστή ήθελε μια ξεχωριστή έκδοση κάποιου εμπορικού του μοντέλου. Μια από τις πιο ιδιαίτερες και άγνωστες συνεργασίες, ήταν αυτή με τη Mitsubishi!
Οι Ιάπωνες διέθεταν από το 1988 το τετρακίνητο και τούρμπο Gallant VR-4, όμως ήθελαν κάτι «σπέσιαλ» για τις απλούστερες εκδόσεις. Συγκεκριμένα, το GTi-16V. Το συγκεκριμένο Gallant έφερε τον 2λιτρο 4G63 σε ατμοσφαιρική και τροφοδοτούσε είτε τους εμπρός, είτε όλους τους τροχούς. Η Mitsubishi ήθελε να τονώσει την μπροστοκίνητη εκδοχή, προσφέροντας παράλληλα μια εκτέλεση περιορισμένης παραγωγής. Σε ποιον απευθύνθηκε για την υλοποίηση του project; Στο Affalterbach!
H AMG πήρε το Gallant GTi-16v, το έβαψε ανθρακί, έβαλε τα σήματά της στο αμάξωμα και, κυρίως, «χέρι» στον κινητήρα. Κατόπιν αντικατάστασης πιστονιών, εκκεντροφόρων, ελατηρίων βαλβίδων, πολλαπλών εισαγωγής/εξαγωγής και εγκεφάλου, ο 4G63 ανέβηκε από τα 146 στα 170 άλογα και το όριο περιστροφής από τις 6.500 στις 8.000 σ.α.λ.! Μπορεί να μην ακούγονται πολλά σήμερα, αλλά αρκεί να σκεφτούμε πως η Mercedes 2.3-16 ήθελε άλλα 300 κ.εκ. για να αποδώσει 180 ίππους, ενώ η 2.5-16 μισό λίτρο χωρητικότητας επιπλέον για να ξεπεράσει τους 200 ίππους.
Το Gallant AMG ήθελε περίπου 8 δλ. για το 0-100 χλμ./ώρα (8,8 δλ. το GTi-16V) και έφτανε μέχρι τα 220 χλμ./ώρα τελικής (205 χλμ./ώρα το απλό), υπολειπόμενο μόλις 10 χλμ./ώρα του κορυφαίο VR-4, με τα 241 άλογα και την τετρακίνηση. Η τελευταία προφανώς του έδινε τεράστιο πλεονέκτημα στην επιτάχυνση (0-100 σε 6,5 δλ.) και τις στροφές, όμως το «γερμανόφωνο» Gallant χαρακτηριζόταν ως ένα από τα ταχύτερα μπροστοκίνητα της εποχής.
Μόλις 500 κατασκευάστηκαν στο διάστημα 1989-1990 και μέχρι σήμερα, αυτό και το Mitsubishi Debonair παραμένουν τα μοναδικά μοντέλα που απήλαυσαν τις περιποιήσεις της AMG. Σαφέστατα πιο επιτυχημένη εκτέλεση, το Gallant.