Πριν από μερικά χρόνια μπορούσε κανείς να επιλέξει με λίγα λεφτά, πολλά και καλά αυτοκίνητα από όλες τις δημοφιλείς κατηγορίες. Τώρα χρειάζεται κοντά στα διπλάσια χρήματα, ενώ στο μέλλον πιθανότατα ακόμα περισσότερα, δεδομένου ότι θα πληθήνουν τα αμιγώς ηλεκτρικά και θα λιγοστέψουν τα «παραδοσιακά» με τους κινητήρες εσωτερικής καύσης. Άλλωστε από το 2035 και μετά τα μηχανικά σύνολα βενζίνης, ντίζελ, CNG, LPG, υβριδικά και plug-in hybrid θα σταματήσουν και επισήμως να πωλούνται στις χώρες της Ε.Ε.
Γυρνώντας το χρόνο πίσω μια δεκαετία, θα δούμε πραγματικά απίστευτες τιμές, σε συνδυασμό με τις εκπτώσεις που έκαναν πολλές εταιρείες και το όφελος της απόσυρσης που ίσχυε τότε. Ένα μέτρο που είχε ωφελήσει πολλούς, αφού αγοράστηκαν πολλά καινούργια αυτοκίνητα και έφυγαν τα παλαιάς τεχνολογίας από τους δρόμους. Τώρα, οικονομικά κίνητρα δίνονται μόνο για τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, που σημαίνει ότι η Ε.Ε. πριμοδοτεί όσους μπορούν να διαθέσουν αρκετά χρήματα για αγορά καινούργιου αυτοκινήτου, αφήνοντας στο περιθώριο τα χαμηλότερα οικονομικά βαλάντια.
To 2011 για παράδειγμα, με το ποσό των 17.990 ευρώ (μαζί με έκπτωση και απόσυρση) μπορούσε κανείς να αποκτήσει ένα μεσαίο πλουσιοπάροχο μοντέλο, το οποίο ακόμα και τώρα «μετράει». Πρόκειται για το Mazda6 Sedan 1.8 Touring Clima, με το δυναμικής αισθητικής αμάξωμα των 4.755 χλστ. μήκους. Σήμερα, με τα ίδια χρήματα πωλούνται κάποια λίγα μικρά αυτοκίνητα, κοινώς μοντέλα που είναι σε διαστάσεις δύο κατηγορίες πιο κάτω!
Το Mazda6 δεύτερης γενιάς κατασκευάστηκε μεταξύ 2007 και 2012, ενώ στην ελληνική αγορά μπορεί να βρει κάποιος λίγα μεταχειρισμένα σε καλές τιμές. Το 4θυρο αποτελούσε μία από τις πιο σπορτίφ σχεδιαστικά και οδηγικά προτάσεις της μεσαίας κατηγορίας, ενώ διέθετε και πολύ χαμηλό αεροδυναμικό συντελεστής (Cd=0,27). Το 1.8 Touring Clima ενσωμάτωνε και πλήρη -για τα δεδομένα της εποχής- εξοπλισμό, όπως ESP (DSC), 6 αερόσακους, όλες τις ηλεκτρικές ανέσεις, διζωνικό κλιματισμό, ηλεκτρικά αναδιπλούμενους καθρέπτες, ηχοσύστημα, ζάντες αλουμινίου, cruise control, αισθητήρες φώτων και βροχής κ.λπ.
Σπορτίφ ήταν και η εικόνα του εσωτερικού του, όπου η ποιότητα ήταν προσεγμένη, όπως επίσης η συναρμογή και το φινίρισμα. Το μόνο παράδοξο ήταν ότι το μισό ταμπλό από την πλευρά του συνοδηγού είχε μαλακό πλαστικό και το άλλο μισό σκληρό. Οι δε χώροι του ήταν υπεράνετοι ακόμα και για τις μετακινήσεις 5 ατόμων με τις αποσκευές τους (519 λίτρα).
Σημείο αναφοράς του ήταν και παραμένει η οδική του συμπεριφορά. Το στιβαρό πλαίσιο και οι ανεξάρτητες σε όλους τους τροχούς αναρτήσεις με στη σφιχτή ρύθμιση, προσέφεραν στο μεγάλο αμάξωμα υψηλή σταθερότητα και γέμιζαν τον οδηγό με σιγουριά. Ωστόσο, το σετάρισμα αυτό επέφερε μια σχετική νευρικότητα στις εγκάρσιες ή έντονες ανωμαλίες, που αποτελούν είδος εν αφθονία στους ελληνικούς δρόμους. Όσο για τον κινητήρα, ο ατμοσφαιρικός 1.800άρης με τα 120 άλογα και τα 165 Nm ροπής, φαντάζει για τα τωρινά δεδομένα (αλλά και για τότε) πολύ λίγος. Παρόλα αυτά ήταν ελαστικός και είχε την απαραίτητη ζωηράδα (0-100 χλμ./ώρα σε 11,7 δλ.), επωφελούμενος και από την σφιχτή» κλιμάκωση του κιβωτίου ταχυτήτων με την εξαιρετική αίσθηση.
