Μπορεί να οδεύουμε στο τέλος Νοεμβρίου, αλλά ακόμα η θερμοκρασία μόνο χειμώνα δεν θυμίζει. Κάπως έτσι το σκέφτηκε η Pagani, παρουσιάζοντας την ανοιχτή έκδοση της Huayra Imola τρία χρόνια μετά την παρουσίαση της Coupe και έναν, έπειτα από την πρώτη εμφάνιση της Utopia.
Το ετεροχρονισμένο ντεμπούτο αποδίδεται στο βάρος που έριξαν οι μηχανικοί στην εξέλιξη της «Ουτοπίας», αλλά χωρίς να ξεχάσουν το εκλεκτό κοινό που ζήταγε μια Imola Roadster. Ούτως ή άλλως τέτοια αυτοκίνητα δεν έχουν χρονολογία. Όποτε και να κυκλοφορήσουν κόβουν ανάσες, αδειάζοντας παράλληλα τραπεζικούς λογαριασμούς από όποιον θέλει να τα αποκτήσει. Εμφανισιακά η Roadster ακολουθεί το αεροδυναμικό και πισταδόρικο παρουσιαστικό της Coupe, με την εντυπωσιακή αεροτομή και το «shark fin» στο κάλυμμα του κινητήρα να πρωταγωνιστούν οπτικά, αλλά και από πλευράς παραγωγής κάθετης δύναμης. Στο ίδιο κλίμα ο αγωνιστικών προδιαγραφών διαχύτης, όπως και τα ειδικά σχεδιασμένα πάνελ χαμηλά στο πλάι και στον εμπρός προφυλακτήρα.
H Pagani αναφέρει ότι κάθε αεροδυναμική παρέμβαση στο αμάξωμα, έχει γίνει με σκοπό την παραγωγή 600 κιλών downforce στα 280 χλμ./ώρα, παρέχοντας ταυτόχρονα τη δυνατότητα για περάσματα από στροφές με 2,2 G πλευρικής επιτάχυνσης! Άλλα 2,2 G αναπτύσσονται στο φρενάρισμα, με τα ελαστικά Pirelli Trofeo R να συνεισφέρουν και στα δύο, ενώ τα κεραμικά δισκόφρενα μεγιστοποιούν τη δύναμη πέδησης. Ιδιαίτερης μνείας χρήζει η προσπάθεια των μηχανικών για διατήρηση του βάρους χαμηλά. Με τη χρήση των ανωτέρω εξωτικών υλικών, αλλά και μιας πρωτοποριακής βαφής (Acquarello Light η ονομασία του χρώματος) που εξοικονομεί 5 ολόκληρα κιλά σε σχέση με την παραδοσιακή τεχνοτροπία, η ζυγαριά σταματά -χωρίς τα υγρά- μόλις στα 1.260 (+μόλις 14 συγκριτικά με την κλειστή Imola) κιλά.
To ίδιο αγωνιστικό προφίλ ενισχύεται από τη δομή του πλαισίου, η οποία είναι ενισχυμένη με ένα συνθετικό υλικό που η Pagani ονομάζει Carbo-Triax και ουσιαστικά αποτελεί ένα κράμα τιτανίου-ανθρακονημάτων. Εκτός αυτού, πάνω από 770 τμήματα είναι κατασκευασμένα από σφυρήλατα υλικά και CNC, ενώ χρησιμοποιήθηκε ευρέως το αλουμίνιο και το τιτάνιο Η ανάρτηση και τα ηλεκτρονικά εξελίχθηκαν αποκλειστικά για την Imola, με το σετάρισμα όλων των επιμέρους παραμέτρων (κινητήρας, ηλεκτρονικά, στήσιμο ανάρτησης, ενεργά αεροδυναμικά βοηθήματα, ελαστικά, φρένα) να προέρχεται ύστερα από εξαντλητικές δοκιμές, που ξεπέρασαν τις 16.000 χλμ., στην ομώνυμη πίστα.
Η πιο δυνατή Pagani στα χρονικά χωρίς οροφή αποδίδει 850 ίππους και 1.100 Nm ροπής, προσφορά του twinturbo V12 των 6.0 λίτρων. Η ισχύς μεταδίδεται στον πίσω άξονα μέσω ενός ημιαυτόματου κιβωτίου επτά σχέσεων της Xtrac, το οποίο έχει σχεδιαστεί με τρόπο ώστε να προσομοιώνει τη λειτουργία του σειριακού. Κοινώς, «καρφωτές» αλλαγές προς ενίσχυση της αγωνιστικής αίσθησης. Επιδόσεις δεν ανακοινώνονται, πέρα από την τελική των 350 χλμ./ώρα, όμως θα πρέπει να θεωρούμε δεδομένο πως η Imola είναι ταχύτερη της BC των 800 ίππων, που χρειάζεται 3,2 δλ. για τα 100 χλμ./ώρα από στάση και 17,8 δλ. για το 0-300 χλμ./ώρα.
Μόλις 8 Imola Roadster θα κατασκευαστούν, ξεπερνώντας κατά 3 μονάδες την παραγωγή της Coupe. Τιμή δεν ανακοινώνεται, αλλά βάσει των 5 εκατ. ευρώ που κόστιζε η κλειστή μόνο όνειρα μπορούμε να κάνουμε.
