Το Nissan ή παλαιότερα Datsun Bluebird σίγουρα το έχετε ακουστά οι περισσότεροι, ενώ παλαιότεροι θα το θυμούνται κυρίως ως ταξί. Για πολλά χρόνια κυκλοφορούσαν πολλά στους δρόμους της Αθήνας κυρίως, έχοντας πολύ ευχαριστημένους κατόχους, αφού ήταν φοβερά αξιόπιστα αυτοκίνητα.
Το κλασικό ιαπωνικό σεντάν παράγονταν και στο εργοστάσιο της Nissan στο Sunderland της Αγγλίας, όπου είχε φτάσει τις 187.178 μονάδες, μεταξύ 1986 έως 1990. Για να παραχθεί απαιτούνταν 22 ώρες, όταν τώρα ένα καινούργιο αυτοκίνητο χρειάζεται το μισό χρόνο. Πληροφοριακά, το Nissan Bluebird εκείνης της περιόδου εφοδιάζονταν με 2λιτρο κινητήρα πετρελαίου, ισχύος 67 ίππων και 127 Nm ροπής (χωρίς turbo), με αυτονομία που έφτανε τα 729 χιλιόμετρα. Στον εξοπλισμό του περιλαμβάνονταν ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα, ηλεκτρικοί καθρέπτες, θερμαινόμενο πίσω παρμπρίζ και ραδιοκασετόφωνο. Σήμερα, η Nissan υπολογίζει ότι κυκλοφορούν παγκοσμίως περίπου πάνω από 300.000 Bluebird.
Το νέο Nissan που ξεπέρασε σε παραγωγή το δημοφιλές στην εποχή του Bluebird, είναι το LEAF. Συγκεκριμένα στο Sunderland έχει φτάσει μέχρι τώρα τα 195.380 οχήματα και συνεχίζει (πάνω από 500.000 κυκλοφορούν). Η παραγωγή του διαρκεί 10 ώρες, ενώ είναι «φορτωμένο» με πάρα πολύ τεχνολογία. Το LEAF e+ με τον ηλεκτροκινητήρα των 217 ίππων και τη ροπή των 340 Nm επιταχύνει στο 0-100 χλμ./ώρα σε 6,9 δλ. και φτάνει έως τα 385 χλμ. αυτονομίας με την μπαταρία των 62 kWh. Όσο για τον εξοπλισμό του, δεν τίθεται καμία σύγκριση με το Bluebird, όπως και σε επίπεδο τεχνολογίας, αφού εξοπλίζεται με 44 υπολογιστές, όταν το Bluebird δεν είχε κανένα.
Η μετάβαση από τα καρμπυρατέρ στην ηλεκτρική αρχιτεκτονική και την ασφάλεια στον κυβερνοχώρο, δεν έχει επιφέρει αλλαγή στην αδιάκοπη δέσμευση της Nissan για ποιότητα. Ο αριθμός του απασχολούμενου προσωπικού στο εργοστάσιο του Sunderland αυξήθηκε από 430 το 1986 σε 6.000, με 19 από τους εργαζόμενους που ξεκίνησαν το ’86 να εργάζονται ακόμα και σήμερα πάνω στο Nissan LEAF.
