Η αλήθεια είναι πως όλοι μας έχουμε χρησιμοποιήσει, άλλοτε λιγότερο και άλλοτε περισσότερο, τα φώτα του αυτοκινήτου μας για να «επικοινωνήσουμε» με άλλους οδηγούς. Τι θέλουμε όμως να πούμε όταν «παίζουμε» τα φώτα στον απέναντι; Τι λέει ο Κ.Ο.Κ.; Είναι παράνομο; Τις καλύτερες απαντήσεις δίνει, φυσικά, το ίδιο, το γράμμα του νόμου.
Σύμφωνα λοιπόν με τον Κώδικα Οδικής Κυκλοφορίας, κατά τo άρθρο 36, παράγραφος 3, «απαγορεύεται, κατά τη συνάντηση με όχημα που έρχεται αντίθετα, το άναμμα και το σβήσιμο των φώτων ή η εναλλαγή της χρήσης τους κατά μικρά χρονικά διαστήματα». Αυτό είναι όπως το ορίζει ο Κ.Ο.Κ. το «παίξιμο» των φώτων σε άλλους οδηγούς, τιμωρώντας το με πρόστιμο 80 ευρώ. Επιπλέον, με βάση το ίδιο άρθρο, η «μεγάλη» σκάλα (τα φώτα πορείας, δηλαδή) απαγορεύεται να είναι αναμμένη όταν το οδόστρωμα φωτίζεται, είτε εντός κατοικημένης περιοχής είτε σε επαρχιακό οδικό δίκτυο, με την προϋπόθεση ότι ο φωτισμός αρκεί για παροχή ορατότητας τουλάχιστον 100 μέτρα έμπροσθεν του οδηγού. Παράλληλα -και αυτονόητα- απαγορεύεται η χρήση της όταν το όχημα είναι σταθμευμένο. Το πρόστιμο σε αυτές τις περιπτώσεις είναι «φαρμακερό», αφού ο παραβάτης τιμωρείται με χρηματική ποινή 200 έως 700 ευρώ και με αφαίρεση της άδειας οδήγησης για ένα μήνα.
Πότε όμως μπορούμε και μας επιτρέπεται να το κάνουμε αυτό; Σύμφωνα με τον Κ.Ο.Κ. «οι οδηγοί αυτοκινήτων οχημάτων μπορούν τη νύκτα, αντί ηχητικών προειδοποιήσεων, να δίνουν τις φωτεινές προειδοποιήσεις, όπως περιγράφονται στην πιο πάνω παράγραφο, προκειμένου να προειδοποιήσουν τον προπορευόμενο οδηγό». Συνεπώς η χρήση των φώτων πορείας υπόκειται σε μια σειρά από αστερίσκους, οι οποίοι με τη σειρά τους δέχονται διαφορετικές ερμηνείες. Θεωρητικά μπορείς να παίξεις φώτα το βράδυ στον μπροστινό, αντί να χρησιμοποιήσεις κόρνα, αλλά δεν επιτρέπεται να το κάνεις αν ο άλλος έρχεται από απέναντι – εκτός κι αν θες να τον προειδοποιήσεις για κάποιον κίνδυνο (βλέπε ακινητοποιημένο όχημα, πεσμένο αντικείμενο, κυκλοφορία ζώων κλπ). Προειδοποίηση για κίνδυνο μεν, όχι για επικείμενο μπλόκο δε.
Επίσης θεωρητικά, αν πάρουμε κατά γράμμα τον Κώδικα, δεν επιτρέπεται να τραβάμε τον αριστερό λεβιέ πίσω από το τιμόνι ούτε για να αφήσουμε κάποιον να περάσει (το κλασικότατο σινιάλο), ούτε για να ενημερώσουμε τον απέναντι διερχόμενο πως μας τυφλώνουν τα φώτα του. Άλλο η θεωρία, βέβαια, άλλο η πράξη. Ο Κ.Ο.Κ. δίνει το περιθώριο εξαιρέσεων, ακριβώς για τέτοιες άκακες περιπτώσεις χρήσης της μεγάλης σκάλας. Δεν κινδυνεύουμε, δηλαδή, να δεχτούμε 80άρι αν κάνουμε σινιάλο σε κάποιον να στρίψει σε/από στενό, εκτός κι αν είμαστε τόσο γκαντέμηδες ώστε να πέσουμε σε αστυνομικό που να «ψάχνεται».
Σε αυτές τις εξαιρέσεις δεν περιλαμβάνεται το παίξιμο των φώτων όταν «κοιμάται» ο προπορευόμενος στην αριστερή λωρίδα. Ο λόγος έχει να κάνει καθαρά με την περί ορατότητας συνθήκη, ουσιαστικά στέλνουμε τη μεγάλη σκάλα στον κεντρικό του καθρέπτη. Ειδικά τη νύχτα, κάτι τέτοιο δημιουργεί μεγάλα προβλήματα ορατότητας, καθώς τον τυφλώνει και μπορεί να τον οδηγήσει σε άτσαλες κινήσεις. Εδώ υπάρχει μεγάλο κενό και στον Κ.Ο.Κ., ο οποίος δεν ορίζει κάποια εναλλακτική λύση πέραν της κόρνας. Η καλύτερη, ωστόσο, είναι η ενεργοποίηση του αριστερού φλας.