H 5η γενιά της Supra έχει αποδειχθεί άξιος διάδοχος της βελτιωτικής κληρονομιάς για την εμβληματική MK4, καθώς ήδη αρκετά αυτοκίνητα ξεπερνούν τα 600 άλογα, ενώ έχουμε και τα πρώτα που ακουμπάνε τη 1.000άρα. Σαν τη συγκεκριμένη, όμως, με V10 κινητήρα και συγγένεια F1 καμία!
Ο γνωστός drifter Ryan Tuerck, μετά το GT86 με μοτέρ Ferrari 458 Italia, ετοίμασε ένα ακόμα πιο ακραίο project με πρωταγωνιστή αυτοκίνητο της Toyota. Η μαύρη Supra που βλέπουμε, υποβλήθηκε σε μεταμόσχευση «καρδιάς» προκειμένου να αποκτήσει αυτή από το Dallara SP1. Ένα αγωνιστικό πρωτότυπο που τα έβαλε με το παντοκρατορικό Audi R8 στους αγώνες αντοχής, αμφισβήτησε ευθέως την κυριαρχία της γερμανικής ομάδας με υποπολλαπλάσιο μπάτζετ, κατέκτησε νίκες (αυτή των 24 Ωρών της Daytona η μεγαλύτερη) και αποτέλεσε τον Δαβίδ που λίγο έλειψε να αφήσει στον τόπο τον Γολιάθ, ακόμα και στο Le Mans (εδώ στις 24 Ώρες του Spa)
Στο κέντρο και επίκεντρο της κατασκευής, ένας 4λιτρος V10 της Judd. H βρετανική εταιρία κατασκευάζει αγωνιστικούς κινητήρες από το 1971, προμηθεύοντας ιδιωτικές ομάδες και σημειώνοντας μεγάλη επιτυχία σε πρωταθλήματα αντοχής. Έκανε κι ένα πέρασμα από τη Formula 1 από το 1988 μέχρι το 1997, αν και τεχνικά από το 1993 κι έπειτα τα μοτέρ της έφεραν τα σήματα της Yamaha. Πάνω σε αυτά της Judd πάτησαν πάντως οι Ιάπωνες. Ο κινητήρας που μας απασχολεί, είναι ο Judd GV10.
Στη φωτογραφία είναι μεταμφιεσμένος σε Yamaha ΟΧ10Α, όμως πρακτικά μιλάμε για το ίδιο σύνολο. Πρωτοεμφανίστηκε το 1991 στην Dallara F191. Το μονοθέσιο που χρησιμοποιούσε η Scuderia Italia, με τους Emanuele Pirro και JJ Lehto στις επάλξεις. Η μικρή ιταλική ομάδα, όπως φαίνεται και από τα χρώματα, ήθελε πολύ να μοιάσει στη Ferrari. Φυσικά γνώριζε ότι δεν επρόκειτο ποτέ να συμβεί κάτι τέτοιο, ελέω χάσματος σε προϋπολογισμό και παράδοση, όμως για μια χρονιά έκανε την προσπάθειά της, συγκεντρώνοντας 5 βαθμούς και τερματίζοντας στην 8η θέση των Κατασκευαστών. Διόλου άσχημα, δεδομένου ότι το ’91 συμμετείχαν 19 ομάδες (η Ferrari τρίτη, με 55,5 βαθμούς)!
Ο βρετανικός κινητήρας απέδιδε 660 ίππους στις 13.500 σ.α.λ. από 3.5 V10 λίτρα, αποτελώντας τη βάση για τα μοτέρ που χρησιμοποιήθηκαν στις αρχές των 00’s στους αγώνες αντοχής. Ο κυβισμός ποίκιλε μεταξύ 4 και 5 λίτρων, η απόδοση στους 600-700 ίππους (αναλόγως περιορισμών και διοργάνωσης) και το όριο περιστροφής μειώθηκε στις 11.000 σ.α.λ. Και ακουγόταν κάπως έτσι
Πάρτε τώρα αυτό τον 4λιτρο κινητήρα, αφαιρέστε τους περιορισμούς, ανεβάστε την απόδοση στα 730 άλογα, το στροφάρισμα στις 11.000 σ.α.λ. και έχετε μια ιδέα από την Supra του Tuerck! Το αυτοκίνητο ετοιμαζόταν εδώ και ένα χρόνο, όντας πλέον έτοιμο να βγει στις πίστες και να μαγέψει τα πλήθη τόσο με τις γωνίες που μπορεί να πάρει, όσο κυριότερα με την αλησμόνητη χροιά του V10! Η κίνηση μεταφέρεται στους πίσω τροχούς μέσω 6τάχυτου σειριακού κιβωτίου της Hollinger, η ανάρτηση είναι αγωνιστική και πλήρως ρυθμιζόμενη, το προδιαγραφών FIA roll cage φροντίζει για το «δέσιμο» του πλαισίου και το υδραυλικό χειρόφρενο για την απαραίτητη αυτονόμηση του πίσω άξονα.
Ο κινητήρας μπορεί να διανύσει 2.000 μίλια (3.217 χλμ.) πριν να χρειαστεί ανακατασκεύη – διαδικασία που κοστίζει αρκετές χιλιάδες ευρώ.
