Η Audi έχει μια μακρά παράδοση στον τομέα της παθητικής ασφάλειας, αφού η πρώτη δοκιμή προσημείωσης ατυχήματος έγινε πριν από 75 χρόνια (στα τέλη του 1938) όταν οι μηχανικοί της DKW προκάλεσαν ελεγχόμενη ανατροπή από έναν λόφο σε ένα μοντέλο F7. Μετά τη δοκιμή και αφού το F7 έφερε πολλές τούμπες, ο κινητήρας λειτουργούσε, ενώ το αμάξωμα έμεινε σχεδόν άθικτο.
Μεταξύ των οροσήμων είναι η ανάπτυξη των ζωνών παραμόρφωσης για να μειωθεί ο κίνδυνος τραυματισμού του οδηγού και των επιβατών. Για παράδειγμα ζώνες παραμόρφωσης χρησιμοποιούσε το NSU Prinz του 1958, ενώ, το NSU Ro 80 και το πρώτο Audi 100 στα τέλη του 1960 σηματοδότησε την πρώτη χρήση ανδρείκελων για την ανάλυση των επιπτώσεων του ατυχήματος στο ανθρώπινο σώμα.
Παράλληλα, το 1970 η Audi εγκαινίασε την πρώτη αίθουσα δοκιμών πρόσκρουσης στο Ingolstadt, η οποία χρησιμοποιείται μέχρι σήμερα με πολλές όμως αναβαθμίσεις. Μια πατενταρισμένη καινοτομία της Audi ήταν το σύστημα «Procon-ten» (programmed contraction and tension). Η τεχνολογία του συστήματος ήταν εξαιρετικά απλή αλλά αποτελεσματική αφού λειτουργούσε ως εξής: Σε περίπτωση μετωπικής σύγκρουσης το τιμόνι τραβιόταν πίσω και οι εμπρός ζώνες ασφαλείας τεντώνονταν με τη βοήθεια της μετατόπισης του κινητήρα προς την καμπίνα επιβατών, μέσω ενός συστήματος συρματόσκοινων. Το Procon-ten δημιουργήθηκε το 1986 και μείωνε σημαντικά τον κίνδυνο τραυματισμού του κεφαλιού του οδηγού, όμως καταργήθηκε με την εισαγωγή των αερόσακων.
Σήμερα περισσότεροι από 200 ειδικοί της Audi εργάζονται αποκλειστικά στα θέματα ασφαλείας, κάθε μήνα, εκτελούνται περίπου 20.000 προσομοιώσεις συγκρούσεων, ακόμα και δύο χρόνια πριν βγουν στην παραγωγή καινούργια αυτοκίνητα.