Η Fiat έχει μακρόχρονη και ισχυρή παράδοση – ειδικότητα στην κατασκευή αυτοκινήτων πόλης, τα οποία έγιναν ιδιαίτερα δημοφιλή, ενώ συνεχίζουν ακόμα και σήμερα έχουν μεγάλη ζήτηση ως μεταχειρισμένα.
Δείτε ακόμα: Fiat 128: Το αυτοκίνητο σήμερα, 50 χρόνια πριν
Το θρυλικό κλασικό Fiat 500 με το πολύ χαριτωμένο λιλιπούτειο αμάξωμα λατρεύτηκε, ενώ το διαδέχτηκε το Fiat 126. Όμως το ιδανικό αυτοκίνητο πόλης της Fiat, δεν ήταν άλλο από το Cinquecento (ο αριθμός 500 στα ιταλικά). Πόσοι «Ν» δεν έμαθαν να οδηγούν με αυτό και πόσοι δεν το είχαν ως το δεύτερο αυτοκίνητο της οικογένειας, ακόμα και για αποστάσεις από το σπίτι στο περίπτερο; Πάρα πολλοί.
Παρουσιάστηκε το 1991 και αντί για κίνηση και κινητήρα πίσω, όπως οι προκάτοχοί του, τα είχε πλέον όλα μπροστά. Με μήκος μόλις 3.230 χλστ., το «Cinqo» μπορούσε να παρκάρει κάθετα, ενώ παρά και τις υπόλοιπες μίνι διαστάσεις του (πλάτος 1.490 χλστ., ύψος 1.435 χλστ. και μεταξόνιο 2.200 χλστ.), μπορούσε να μετακινήσει 4 ενήλικους επιβάτες. Επίσης, τα 170 λτ. του χώρου αποσκευών ήταν αρκετά για τα καθημερινά ψώνια αλλά και για μια εκδρομή ενός ζευγαριού.
Δείτε ακόμα: Βρέθηκαν ανέγγιχτες Alfa Romeo και Fiat 30 ετών!
Οι πολύ απλές και τετράγωνες γραμμές του αμαξώματός του, μπορεί να μην είχαν κάτι το ιδιαίτερο σχεδιαστικά, όμως το έκαναν πολύ αγαπητό σε εκατομμύρια κόσμου, που το λάτρεψε για την ευελιξία του και την ευκολία στην οδήγηση. Λιτό, απέριττο και πολύ πρακτικό ήταν το εσωτερικό του, αν και τα πολύ κοντά τοποθετημένα μεταξύ τους πεντάλ δυσκόλευαν όσους είχαν μεγάλα πόδια. Ο εξοπλισμός στα βασικά μοντέλα (Young) δεν παρείχε καμία ευκολία ή σύστημα ασφαλείας (ούτε καν υδραυλικό τιμόνι), ωστόσο υπήρχαν και οι πιο πλούσιες εκδόσεις με ηλεκτρικά παράθυρα, κεντρικό κλείδωμα και air condition (Suite) ή ακόμα και με ανοιγόμενη μαλακή οροφή (Soleil).
Δείτε ακόμα: Το απίστευτο γκάζι του Fiat Uno Turbo i.e. (+video)
Παρά τον αμιγώς αστικό του προσανατολισμό, το Cinquecento έστριβε με όση δύναμη είχε. Άλλωστε, διέθετε πίσω ανεξάρτητη ανάρτηση (Γόνατα ΜακΦέρσον μπροστά) με υστερούντες βραχίονες, όταν ο ανταγωνισμός χοροπήδαγε με τον πίσω άκαμπτο άξονα. Ακόμα μεγαλύτερη χαρά προσέφερε στην οδήγηση το Cinquecento Sporting με την περισσότερη δύναμη, την πιο σφιχτή ανάρτηση, αλλά και τις αρκετές εμφανισιακές αλλαγές στο αμάξωμα και στο εσωτερικό με τις χαρακτηριστικές κόκκινες ζώνες ασφαλείας. Στην κορυφή της γκάμας βρισκόταν το Abarth Line με διαφορετικό εμπρός προφυλακτήρα με ενσωματωμένα φώτα ομίχλης, ποδιές στα μαρσπιέ, αεροτομή οροφής, σπορ καθίσματα και πεντάλ και χαμηλωμένη ανάρτηση.
Δείτε ακόμα: Από 12.800 ευρώ το νέο Fiat 500 Hybrid
Το χαμηλό κόστος αγοράς, κτήσης και συντήρησης ήταν ένα ακόμα μεγάλο ατού του Cinquecento. Παράλληλα οι μικροί κινητήρες ήταν ιδανικοί και για τα φορολογικά δεδομένα. Ειδικά τα χρόνια της δραχμής, η φράση «γέμισέ το» ήταν αυτονόητη για το ρεζερβουάρ των 35 λίτρων. Το αρχικό «Cinque» κινούνταν από ένα 2κύλινδρο 700άρι μηχανικό σύνολο απόδοσης 31 ίππων. Όμως το δημοφιλέστερο μοτέρ δεν ήταν άλλο από το 4κύλινδρο 900άρι με τον ψεκασμό μονού σημείου και την απόδοση των 40 ίππων και 64 Nm ροπής. Ισχύς που επιτάχυνε τα 710 κιλά του αμαξώματος στο 0-100 χλμ./ώρα σε 18 δλ. και η τελική ταχύτητα έφτανε τα 140 χλμ./ώρα. Επαρκής απόδοση για την πόλη και μια κοντινή εξόρμηση, όμως τα δύσκολα άρχιζαν στην ανηφόρα και με το air condition αναμμένο.
Δείτε ακόμα: 0-235 χλμ./ώρα με Fiat Punto GT (+video)
Το Cinquecento Sporting ήταν το ιδανικό μίνι αυτοκίνητο. Είχε όλα τα χαρίσματα του απλού Cinquecento, όμως ο «μπόμπιρας» είχε νεύρο, αγριάδα, ήταν κουκλί και ιδανικό για… πειράγματα (φίλτρο και εξάτμιση τα συνηθέστερα). Ο 1.1 λτ. αξιόπιστος Fire κινητήρας με τους 54 ίππους και τα 88 Nm ροπής ήταν υπεραρκετός για να το επιταχύνει στο 0-100 χλμ./ώρα σε 13,8 δλ. και τα φτάσει τα 150 χλμ./ώρα τελικής. Ακόμα και σήμερα, την εποχή των ηλεκτρονικών συστημάτων υποβοήθησης, των ανέσεων και των οθονών αφής, σίγουρα δεν θα ήταν λίγοι εκείνοι που θα ήθελαν ένα καλοδιατηρημένο Cinquecento Sporting.
Παρακολουθείστε παρακάτω και το βίντεο από την παρουσίαση του Fiat Cinquecento:
