Το λάδι στον κινητήρα είναι άκρως απαραίτητο για την εύρυθμη λειτουργία του, αφού μειώνει τις τριβές μεταξύ των κινούμενων μερών (π.χ. στα πιστόνια) και αποτρέπει τις δυσάρεστες επαφές μεταξύ τους, που μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες φθορές και εν τέλει, καταστροφικές για το μοτέρ. Οι περισσότεροι γνωρίζουν την ανάγκη ελέγχου στάθμης και ποιότητας του λιπαντικού, όμως πόσοι είναι αυτοί που γνωρίζουν ότι τα λάδια έχουν ημερομηνία λήξης;
Για να το πιάσουμε από την αρχή, τα λάδια δεν είναι ίδια για όλα τα αυτοκίνητα. Χωρίζονται σε ορυκτέλαια, ημισυνθετικά και συνθετικά. Κάθε λιπαντικό έχει ένα δείκτη ιξώδους (π.χ. 10W40, όπερ κατάλληλο για θερμοκρασίες περιβάλλοντος από τους -10 έως τους 40 βαθμούς Κελσίου) και δείχνει πόσο παχύρρευστο ή λεπτόρρευστο είναι. Να το θέσουμε αλλιώς: πόσο χοντρό ή λεπτό φιλμ δημιουργεί μεταξύ των κινούμενων μερών. Αυτονόητα, ακολουθούμε πάντα τις προδιαγραφές που ορίζει ο κατασκευαστής και αποφεύγουμε τους πειραματισμούς. Στα διαστήματα αλλαγής, αντίθετα, επιβάλλεται να προσαρμοζόμαστε. Εννοείται ότι ακολουθούμε το manual, αλλά πάντα λαμβάνοντας υπόψη τις συνθήκες οδήγησης. Για παράδειγμα, όταν ένα αυτοκίνητο οδηγείται συνέχεια στην πόλη ή σε πιεσμένους ρυθμούς, τότε το λάδι θα πρέπει να αντικαθίσταται πιο συχνά.
Εκεί που μπορεί να την «πατήσει» πολύς κόσμος, είναι όταν δεν χρησιμοποιεί τόσο συχνά το αυτοκίνητο. Να νομίζει, δηλαδή, ότι εφόσον δεν λειτουργεί ο κινητήρας, τα λάδια δεν παθαίνουν τίποτα. Έλα, όμως, που κάτι τέτοιο δεν ισχύει. Ίσα-ίσα… Όσο το λιπαντικό μένει περισσότερο στο μοτέρ από όσο είναι προγραμματισμένο, το ιξώδες αρχίζει να αυξάνεται. Το ίδιο συμβαίνει με τις επικαθίσεις. Κατά συνέπεια, η απόδοση του κινητήρα πέφτει ενώ ταυτόχρονα αυξάνεται η φθορά. Κάποια μοτέρ χρειάζονται συμπλήρωμα πριν γίνει η αλλαγή, κάτι που το δικαιολογεί ο κατασκευαστής και το αναφέρει στο βιβλίο χρήσης ως κάτι το φυσιολογικό (ειδικά όταν το αυτοκίνητο κινείται στην πόλη).
Ένα βασικό στοιχείο το οποίο πιθανώς να μην ξέρουν αρκετοί, είναι ότι τα λάδια αυτοκινήτων έχουν και αυτά ημερομηνία λήξης. Από τη στιγμή που ανοιχτεί μια συσκευασία, η διάρκεια ζωής του λιπαντικού ορίζεται στην περιοχή των 6 μηνών. Ο λόγος είναι απλός. Η υγρασία, τα μόρια σκόνης και λοιπών εξωγενών παραγόντων δημιουργούν επικαθίσεις, που περνούν στον κινητήρα. οι οποίες στη συνέχεια περνάνε στον κινητήρα. Με κλειστή τη συσκευασία το προσδόκιμο ζωής κυμαίνεται μεταξύ 3 και 5 ετών, εξαρτώμενο από τη φύση, τον τύπο του εκάστοτε λιπαντικού κάθε φορά, αλλά και που είναι αποθηκευμένο.
