Το Fiat Coupe έγινε γνωστό με το προσωνύμιο «η Ferrari του φτωχού». Η συνειρμική αυτή σύνδεση με το «Cavallino Rampante» ήταν δισυπόστατη: αφενός η σχεδίαση εμφανιζόταν τόσο διαφορετική σε σχέση με όλα τα άλλα όταν παρουσιάστηκε το 1993, που ξεχώριζε σαν Ferrari (ακόμα σήμερα ξεχωρίζει, δηλαδή). Αφετέρου οι επιδόσεις της κορυφαίας έκδοσης 20V Turbo Plus, δεν απείχαν ιδιαίτερα από τα βασικά μοντέλα του Μαρανέλο.
Ενδεικτική είναι η τελική ταχύτητα των 250 χλμ./ώρα, ενώ και τα 6,3 δλ. για τα πρώτα 100 χλμ./ώρα ήταν χρόνος που ήθελες πανάκριβη κατασκευή για να πετύχεις στις αρχές των 90’s – χώρια το γεγονός ότι περνούσαν 220 ίπποι και 310 Nm ροπής στον δρόμο από τους εμπρός τροχούς. Σχεδόν 30 χρόνια αργότερα, η «μπογιά» του δημιουργήματος του Chris Bangle (ο άνθρωπος που παραλίγο να πετάξουν «στην πυρά» οι φίλοι της BMW, όταν παρουσίασε την 4η γενιά της Σειράς 7 το 2002) περνάει ακόμα. Αλλά και μηχανικά, το Turbo Plus δεν λέει όχι στις προκλήσεις του σύγχρονου ανταγωνισμού. Ας είναι καλά ο κλάδος της βελτίωσης, που μπορεί να κάνει τον 2λιτρο 5κύλινδρο να αποδίδει 590 ίππους.
Στα «χωράφια», δηλαδή, αυτοκινήτων όπως το Audi S8 Plus των 605 ίππων, της Porsche 997 Turbo S των 530 ίππων (που γίνονται 600 με ένα ελαφρύ «σκάλισμα») και ενός S3, που έχει πέσει κι αυτό στο καζάνι του tuning. Το μειονέκτημα του ιταλικού κουπέ είναι προφανές: οι εκπρόσωποι του VW Group χαίρουν της συνδρομής τετρακίνησης, ενώ S8 και Porsche έχουν και αυτόματο κιβώτιο. Οπότε το 5αρι χειροκίνητο του Coupe και οι 590 ίπποι στους εμπρός τροχούς, αναμενόμενα δεν έχουν ιδιαίτερες ελπίδες στην εκκίνηση. Όμως δεν λέγεσαι «Ferrari των φτωχών» αν δεν κρύβεις λίγο supercar μέσα σου…
